Sevemiyorum bir türlü Osho'yu.
Bir konuyu gereksiz bir şekilde uzatmakta ondan iyisi yok.
Hindistan'ın ve osho'nun iticiliklerinin bir araya gelmesi kitapta bir ön yargı oluşturdu, eğer bir fikri aşılarken bir şeyden çok fazla söz edersen bir şeyi durmadan tekrarlar ve kendince yüceltirsen bu karşı taraf için fazla kışkırtıcı ve ürkütücü olur, osho bunu yapıyor.
Osho'nun alışıldık tarzı, kitabı kendisinin yazması değil de konuşmalarının kaydedilmesi durumu burada da mevcut. Bu nedenle tekrar eden cümleler ve fikirlere yine sıkça rastlanıyor. Farkındalığı birçok yönüyle anlatmış, dolayısıyla hep aynı konu etrafında dönmüş, farklı bakışlarla. Tabi bu kimi okuyucuyu sıkabilir. Ama benim için sezgilerimle varlığını hissettiğim bir alana birçok yöntemle yönelme anlamı taşıyor. Farkındalığın, meditasyonun, anda var olmanın, aydınlanmaya açılan kapının güçlü işaret levhalarıyla dolu. "Arayıştaysanız" belki buradan gidebilirsiniz. Değilseniz zaten size bir şey ifade etmeyecek, deli saçması gelecektir.