Frankenstein

Korku edebiyatının kült eserlerinden biri olmakla birlikte derin bir felsefe ve hüzün de içeriyor. Bir insanın bilimin sınırlarını zorlayarak cansız bir varlığa can vermesi sadece kendi döneminde değil bugün bile ürpertici. Söz konusu varlığın tam bir insanlık evrimi çizgisinden geçerek kendi başına hayatı öğrenmesi de oldukça çarpıcı. Tabi yazarın "yaratıcı" rolüne soyunan Dr. Frankenstein karakterine karşı, onun eseri yerine kendini koyarak hayatının isyanını ortaya dökmüş olması da dikkatten kaçmıyor. "Maden beni sevmeyecektin, neden yarattın?" En çarpıcı yanı da yazarın bu eseri 19 yaşında yazmış olması. Yetenek böyle bir şey işte.

Eserin önemli noktalarından biri; varlığın bir çok görsel eserde yansıtılışının aksine gayet akıllı ve bilinç sahibi olması. İçinde kötülükle "doğmamış" olması da önemli. Şartlar, insanlardan gördüğü tepkiler, önyargılar ve "yaratıcısı" tarafından kabul görmemek, sevilmemek zamanla içindeki zalimliği ortaya çıkarıyor. Dr. Frankenstein ise bir deha olmakla birlikte sınırları zorlamaya cesaret edip arkasında durma gücünü gösteremiyor. Aldığı tek cesur karar (varlığın sunduğu anlaşmayı bozması) ise bana göre tamamen yanlış hesap üzerine kurulu. Son kurban hakkında doğru tahmin yapsaydı anlaşmayı bozmaya cesaret edemezdi bence. Düşündürücü bir eser gerçekten.