Genç Werther'in Acıları
Johann Wolfgang Von Goethe
En Son Değerlendirmeler
"tanrım eğer bana bu mutluluğu bağışlasaydın bütün yaşamım bitmeyen bir dua olacaktı"
Okuduğum en güzel kitaplardan biri diyebilirim.Aşktaki duyguları acıları en güzel en yalın haliyle anlatan nadide bir baş yapıt.
Bu kitap yayınlandıktan sonra Almaya'da bir sürü intihar olayı meydana gelmiş.Gerçekten mektup-roman türünün en güzel öreneklerinden
yazıldığı dönem itibariyle çok ses getirmiş olmasına saygı duymakla beraber beni çok etkilemediğini vurgulamak isterim...
Pek çokları tarafından goethe'nin kendi intihar güdüsünden kurtulmak, karşılıksız aşkını unutmak amaçlı yazdığı söylenen, akabinde goethe ünlenip intihar saplantısını aşarken dünyanın diğer bölgelerinde melankolik ve aşka batmiş, bulanmış gençlerin sapır sapır intihar etmesini sağlayan romandır. Fakat bu romanın güzel bir anlatımı olduğu gerçeğini değiştirmiyor tabi ki .)
Zamanında bu kitap sonrası intihar olayları artmış.Kitabı bitirdim duygu durum değişikliğine girmediğim iyi oldu. İyi bir eser, okuyun bir şey kaybetmezsiniz..
Alman edebiyatı (özellikle bu naturalistler) sıkıcıdır. Bu da sıkıcı ama okunmaya değer :)
Tek cümleyle özetlersem "Goethe tüm acısını Werther'den çıkarmış." İyi de yapmış. Yazarak kendi acısını dindirmiş. Werther , Goethe'nin yansıması kitapta. Lotte de , Goethe'nin gerçek hayatta aşık olup evlenemediği Charlotte'nin. Bu kitabın basımından sonra bi genç cebinde bu kitapla intihar etmiş. Yani kısacası kitap okunması gereken bir klasik. Edebiyatta pek benzeri yazılamamış diyorlar ama ben bu kitabı Kürk Mantolu Madonna'ya benzettim. Aslında aralarında belirgin bir benzerlik yok ama iki kitap birbirini anımsatıyor bana.
aşırı melankolik olmasına rağmen kitaptaki o saf sevgi hali beni gerçekten çok etkiledi. bazı yerlerinde yoğun duygulardan daralıyor insan ama okunmaya kesinlikle değer. tarihin belli dönemlerini anlamamıza da yardımcı oluyor kesinlikle.
aşıksanız ve aşk acısı çekiyorsanız okumayın. yaşamımın en buhranlı döneminde okumuştum ve beni çok etkilemişti.
Platonik aşkı ve getirdiklerini daha ustaca tasvir eden bir kitap daha okumadım, muhteşem.
Bu kadar hayat dolu birinin intiharını beklemiyordum ama intiharı bile umuda bağlı olarak gerçekleşen bir intihardı. Sevdiği kadına kavuşma umuduyla intihar eden deli bir aşığın hikayesi...
Kucuk ebatina ragmen cok yavas ilerleyen bir kitap.Pek etkilendigim soylenmemez.
Okuduğum en etkileyici ve kaliteli yapıtlardan biri. Kesinlikle okunması gerek diye düşünüyorum. Bittikten sonra bir süre etkisinden kurtulamayabilirsiniz.
Bilimsel olarak aşk; insanı mutlu eden, hayattaki herşeye daha pozitif bir anlam katarken karşılıksız olması
halinde tam tersi bir etki yapabiliyor. Platonik bir aşk yaşayıp Werther gibi acılara garkolmak benim için abartı
olsada kendimi onun yerine koyduğumda doğru olanı yaptığını düşünüyorum. Herkes hayatındaki bir şeyi çok yoğun
olarak yaşar Werther aşk için yaşamış öyleyse "Aşk için ölmeli aşk o zaman aşk" diyorum:)
1700'lerde Goethe'nin kendi çıkmazlarını Werther üzerinden anlattığı kitabı; Goethe'yi ünlü yapıp hayata
tutunmasını sağlarken o dönemin Almanya'sında özelliklede gençleri bunalıma sokup intihara sürüklediği bilinir.
Aşkın melankolik halini bir tarafa bırakırsak Werther'in mektuplarında kullandığı dil ve betimlemeler kitabı
romantik olmaktan daha çok felsefik bir yere taşıyor.
Kitaptan altını çizdiklerim:
- Dikkat edelim; bütün uğraşmalarımız, çabalarımız yalnız geçimimizi sağlamak ve yaşamak için.Yani şu zavallı
varlığımızı devam ettirmekten başka bir amacı olmayan ihtiyaçlarımızı karşılamak için didinip duruyoruz.
- En üzüldüğüm şey gençlerin en güzel vakitlerini aptalca dertlerle geçirmekten yaşamamaya fırsat bulamamalarıdır.
- Mutlulukta bir aldanıştan başka birşey değilmidir acaba?
- Biliyorum ki kadınlar bu işte çok ustaca hareket ederler.İki aşığı bir arada idare etmek onlar için tam anlamıyla
bir zevk kaynağıdır.
-Çünkü ölmek hayatın binbir sıkıntısına göğüs germekten daha kolaydır.Öyleyse canına kıymak babayiğitlik değil tam
bir anlamıyla tembelliktir.
Muhteşem bir üslup, acı bir hikaye. Bir kitapta karakterin yaşadıklarını bu derece hissetmemiştim, onunla gülüp, onunla üzüldüğüm Werther'in acı hikayesini mutlaka okumalısınız. Werther'in mektuplarında kullandığı dili, betimlemeleri o kadar güzeldi ki..
Lotte aşktan çok kendi kendine oluşturduğu amaçtı bence. Sonuna sebep ise hayatının anlamsızlığı ve yalnızlığı gibi durmuyor muydu? Kitaptan:
Bir de yüreğimden ziyade zekamı ve yeteneklerimi takdir ediyor, oysa o benim tek gurur vesilem, her şeyin, her yeteneğin, her mutluluğun, her acının tek başına kaynağı. Ah, benim bildiklerimi herkes bilebilir-bana özgü olansa yalnızca yüreğim.
-Gurur duyduğu, çok mutlu olduğu, kendini iyi hissettiği dönem hangisiydi? -Merhametli bir gülümsemeyle, "Akıldan yoksun oğlum!" dedi, "kendini bilmediği dönemi kastediyor, o dönemle hep gurur duyar; tımarhanede olduğu dönemde kendinden bihaberdi."
Yorumum; gerçekten beni üzdü bu kitap. Üzülmeyi de hiç sevmem he. Ama goethe reyiz yazmış yani.Aslına da bakarsanız ben sizofren hastalar için kullanıldığını duymuştum bu kitabın ondan okudum.
Bir de öneri hazır sevgililer günü yaklaşmışken. Sevgilinize bu kitabı, ilk sayfasına "Benim Lotte'm sensin" yazıp hediye edin.Fakat mutlaka okusun he. Sonra manitanizdan gelen tepkiye bir bakın ve şu kardeşinize de dua edin ;)
Romantik mod: off
Genç Werther’in coşkun ruhu ve sonsuz aşkı... Kitabın hemen hemen her cümlesinde karşımıza çıkıyor. Sevgi ve aşka dair çıkarımlarının yanında insalığa hayata dair yaptığı çıkarımlar da ayrı bir tat veriyor insana. Her an ben bunu daha önce hiç böyle düşünmedim dedirtiyor. Hayata dair söylediği bir söz ve bu sözün devamında gelen ve sözü çok güzel açıklayıp destekleyen anıları... Defalarca okunması gereken bir kitap. Her okuduğunuzda yeni bir şey keşfedebilirsiniz.