@z.p.sarac 'ın tüm kitaplarını severek okudum. Dolayısıyla bu yeni çıkan tazecik kitabını da tereddüt etmeden satın alıp okumaya başladım. Ancak diğer üç kitabı okurken ki akıcılığı bu kitapta (ilk başlarda 😉) bulamadım sanki. Neden mi? Çünkü sonunda okkalı mı denir nasıl denir müthiş son ile altın vuruş mu desem, işte öyle bir sona hazırlamak icinmiş meğer 😊. Zaten kitabın sonlarına doğru aktı gitti satırlar, bitmesin istedim. Konusuna gelince : önceki kitaplarından aşina Aras Karahanlı 'nın kuzeni olan sır küpü, duygularını asla belli etmeyen buzdağı Emir esas karakter. Komşu Kızı ve çocukluk arkadaşı olan ve Emir 'saplantılı derecede aşık olan bir adet asi Eyşan. İmkansız gibi başlayan ve neredeyse kitabın yarısına kadar bir çok sırlar üzerine kurulan ilk duygusal yaklaşımları zaman zaman okurken zihnimde bir çok soru işareti silsilesi oluşturdu. Bu da okurken birazcık yordu diyebilirim. Neyse ki sonuna doğru tüm sorulara çözüm geldiği gibi "nası yaaa " dediğim iyi bir son oldu.