Hababam Sınıfı

Filmlerinden sonra okudum. Filmleri kadar tad alamadım ama yine de güzeldi.

İlk kez kitabı filminden kötü olan bir yapıt

son sayfada 'bu defa güldürmedi(ler) diyesim geldi.

Filminden sonra okumak pek akıl işi değildi.

Filmini sevenlerdendim ancak kitabı gölgede bırakıyor hababam sınıfı serisi, oysa ki ne heyecanla almıştım kitabı.

Öğrencilik günlerini hatırlamanın tadı bir ayrı ama filmiyle büyüyen gençliğin Hababam sınıfını okumasının tadı apayrı:))

kitap icin söylenecek cok sey yok, sonucta hababam sinifi 😄😄 ama filmiyle buyudugum için mi bilemiyorum ama film kitabi gecmisti. okumak isteyenlerin beklentilerini biraz dusuk tutmasını tavsiye ederim 😄

Ayça'nın kitaplarının arasında okumak istediğim onlarca kitap var ve onlardan biriydi Hababam Sınıfı. İlkgençlik yıllarımda kahkalarla sayısız kez; kitapların, edebiyatın dünyasına giriş yaptıktan sonra kahkahalar yerine hüzünlenerek izlediğim, hâlâ gözlerimin dolduğu bir film olmuştur benim için.

Kitap yorumlarına baktığımda tesadüfen Rıfat Ilgaz'ın romanı yazma amacının, "Hababam Sınıfı'nı, ilkgençlik yıllarından sonra bir eğitim yergisidir. Mizah beyazdır, olumludur. Mizahta gülme ana öğe değildir. İsteyen ağlar, isteyen güler. Ben yergi yapıyorum, komedi bile düşünmüyorum. Hababam Sınıfı’nda üç şeyin yergisi yapışmıştır: Kopyanın, ezberin, uydurma saygının… Benim mizahım düşündürmeye dayanır. ‘Hababam Sınıfı’nda bize yakışmayan eğitimsel şeylerin yergisini yapıyorum.” sözlerinden etkilenip hemen başladım okumaya. Film, sulu şakaların, komik sahnelerinden ötürü kitabın önüne geçmiş ve filmin popülaritesi, döneminde Rıfat Ilgaz'ı bile gölgesinde bırakmış. Bense izleyiciye ders veren sahnelerinden etkilenmiştim ve bu yüzden romanı büyük keyifle okudum.

Sonu üzdü ama çok zevk alarak okudum. Başta bir girizgahı olmadığı için hikayeye çok dahil olamıyorsunuz ama sonra ilerledikçe senin benim bizim hababam sınıfı işte sevmemek mümkün mü:)