Hayatın Kaynağı
Ayn Rand
En Son Değerlendirmeler
Giriş güzelde 974 sayfa çok uzun gereksiz yere yazmıslarda yazmıslar son 400 sayfasını 20 sayfa olarak verselermis ha o zaman o kadar bişey demezdim millet bide para veriyor böylesi saçmalıklara.okumayın gereksiz.ideallerinden vazgecmeyen bir mimarı anlatıyor.bu kitabı aklı olan okumaz lisedeyken edebiyat öğretmeni okutturmustu zorla.oda gerizekalıydı.beşeri bilimler öğrencilerinin hayata karşı ateist bi tavırları oluyor onlar okusun bu kitabı.onlara satın abi.
Mükemmel bir kitap. 3 kere okudum yakında bir kere daha okuyacağım sanırım :) hiç sıkılmıyorum bu kadının kitaplarından
Doğruyu söylemek gerekirse bu kitabı okumak niyetinde değildim ama kitabın arka kısmında Sinan Çetin'in yazdığı paragrafı görünce kitaba birden ısındım.Hayal kırıklığına uğradım kitabın kapağında yazılanlar ile içeriğini pek bağdaştıramadım.Yazarın kelimelere işkence ettiğini bile düşündüm okurken.Gereksiz uzatılmış kısımları vardı ve betimlemelere de fazla yer verilmiş.Kitapta altı çizilecek cümleler de yok değildi.
muhteşem...bende iz bırakan ender kitaplardan biri. ''insanın bireyselliği ne kadar önemlidir, bireyin toplumdaki yeri nedir ya da nasıl olması gerekir, toplumsal değerlerle çatışmanın sonucu ne olur, mutlu olma yolları nelerdir, insan prensiplerinden taviz vermeli midir'' ve daha pek çok sorunun cevabını alabilir kendi cevaplarınızla karşılaştırabilirsiniz...
Bu kitabı okuyunca yazarın objektivizm felsefesi daha inandırıcı oluyor. Evet, bilimi,feni,teknoloji ilerleten bireysel düşünce toplunmsalcılık değil diye düşünüyorsun.Buna göre insan sevdiği işi en iyi şekilde yaparsa toplumda yozlaşmanın ,aksaklıkların önüne geçilebilir.Günümüzde yaşananları , popüler kültürün baş tacı edildiğini düşününce yazarın bahsettiği dönemle bugünün hiçbir farkı olmadığı görülüyor.Bunu anlamak için gazetelere bakmak yeterli sanırım.Kitabı daha çok insan okumalı ,farklı bakış açıları kazanmalı..
Kitap 788 sayfa .Halk Kütüphanesinden alıp okudum.Kendi kütüphenemde bulunmasını da istediğim kitaplardan biri..
Sinan Çetin’i sevmeyen birisi olsamda , yazdığı önsöz ve Ploto Film Yayınları ile bu kitabı çıkartmasından dolayı taktirimi kazandı.. http://gokii.net/2011/01/the-fountainhead-hayatin-kaynagi/
Ayn Rand Atlas Silkindi romanında, objektivizm felsefesi argümanlarını , çok benzer bir kurgu şablonu içinde çok daha iyi bir şekilde işlemişti. Bu roman acemi Atlas Silkindi versiyonu gibi. Egoizmi, tecavüzü içerecek şekilde uçlara taşıması barbarca. Romanda savunduğu taraftaki karakterleri adeta tanrısallaştırırken, karşı taraftakileri şeytanlaştırması, hatta bazı karakterleri fiziksel görünüşleriyle alay edeceği çirkin kişiler olarak sunması mide bulandırıcı.
Talihsiz bir şekilde Sinan Çetin sayesinde kitaptan haberdar oldum. Talihsiz bir şekilde diyorum çünkü Çetin her programında kitabı övünce kesin, beş para etmez bir kitaptır düşüncesine kapıldım.
Bir taraftan da şeytan dürtüyor tabii. İnternette kitap ile ilgili eleştiriler, Ayn Rand ile ilgili yazılanlar. Kitap pahalı.. Ne yapsak, ne yapsak? Komşum bu ay sen al birlikte okuyalım, sonraki ay Atlas serisini ben alayım. Tamam mı ? Tamam.
İşin komik tarafı bir ay önce yerdeki bir kitap sergisinde çok eski baskı ve alıcısı çıkmadığı için 3 liraya satılan bir kitabı satın almıştı sevgili komşu. Severiz alıcısı olmayan kitabı. Alıcısı olmayan kitapların bir ağırlığı vardır, buna canı gönülden inanmışızdır... Kitabın adı : Howard Roark ya da sadece Roark, şimdi net hatırlamıyorum. Sayın komşu kitabı okumuş, öve öve bitirememiş, sıra dışı bir mimarın sıra dışı bir öyküsü, toplumun dayatmalarına karşı duran, sırf inançları doğrultusunda yürümek adına para kazanmayı bile reddeden bu adamın muhteşem öyküsünü bana anlata anlata bitirememişti.
Sonra ne oldu? Bu kitap Hayatın Kaynağı adlı kitabın başka bir adla basılmış eski baskısı çıktı. İsimlerin havasından olsa gerek Roark : 3 Lira Hayatın Kaynağı : 30 Lira. 30 liralık kitap bana hediye edildi. Bu işten ben kârlı çıktım.
Yalnız uyarmam gerek, yazar bugüne kadar bilinen işçiler çalışır patronlar onların sırtından geçinir düşüncesini ters yüz etmiş. Patronlar fikirleri üretir, yenilikler yapar uygulamaya koyar, işçiler de gelir patronların sırtından geçinir gibi bir düşünce ortaya koymuş. Hayatın Kaynağı kitabında bu düşünce çok net ifade edilmemiş olsa da devamı niteliğinde kabul edilen Atlas serisinde okuyucunun gözüne sokulmuştur.
Farklı bir bakış açısını anlaması açısından okumasını tavsiye ettiğim sosyalist (kendisinin tanımıdır) bir arkadaşım kitaptan nefret ettiğini ve içindeki her şeyi saçma bulduğunu ifade etti.
Yazar o niyetle yazmamış ama ben çalışanlarla çalışanların sırtından geçinenlerin hikayesi olarak algıladığım için çok beğendim.
Bir insan hem bir şeyin bitmesini, sonunu hasretle bekler hem de bitmemesini ister mi?
Hayatın Kaynağı'nın bendeki etkisi bu oldu... Bitmesin istedim ve hatta bir o kadar da devamı da olmalıydı... Bir yandan da bu kadarı tamdı, bir kelime daha eklenemezdi... Ben hayatım boyunca bu kadar uzun bir eseri sanki tek ve bütün bir satırmış gibi okumamıştım... Bıraktığı tada bir daha hayran olduğum Ayn Rand'a ve beni onunla tanıştıran dostuma teşekkür ederim...
Öncelikle bu ikinci okuyuşumdu. 5 sene önce ilk okuduğumda Atlas Silkindi sarhoşluğundan kurtulamadığımdan beni o kadar etkilememişti Hayatın Kaynağı.
O zaman işsizliğin ne demek olduğunu da çok iyi bilmiyordum, insanın sevdiği bir işi yapmaktan mahrum bırakılmasının ne demek olduğunu da. İkinci kez okumaya başlamadan önce bunları biliyordum.
Uzadi biraz, çok not aldım, iki satır okudum sonra hakkında iki saat düşündüm, üzüldüm, sinirlendim, sevindim, kendimi buldum. Ama bitti. Ben de kendi granit ocagimda çalışıyorum. Şehre geri dönecek miyim dönmeyecek miyim bilmeden. Kitap bitti, işten çıktım kitapçıdan İngilizcesini de aldım. Asıl kelimeleri, cümleleri de okumak istedim.
Kitapta uzun bir zaman sürecine yayılmış mükemmel bir roman yazılı. Okurken siz de yaşlanıp olgunlaşıyorsunuz okurken. Bir toplum entellektüel ve ahlaki açıdan çöktüğünde neler olacaklarını görüyorsunuz. Şu anda olanları görüyorsunuz. İnsanların kendi düşünceleri, amaçları, inançları, değerleri değil de sürekli başkalarının düşünceleri, inançları ve değerleriyle kendisini tanımlamasının toplumu nasıl çöküşe ilerlediğini görüyorsunuz. Fikirleri olmayan bireylerin oluşturduğu bir toplumun fikirlerine dayanarak yaşamanın sonuçlarını, güç peşinde olmanın sonunda kişiyi vurmasını görüyorsunuz.
Bu kitap Atlas Silkindi'ye hazırlıktır. Okuduktan sonra, Atlas Silkindi de bu olayların dünyayı nasıl etkilediğini görüyorsunuz.
"Yanılıyorsun Peter, cebimde tam 14 dolar 57 sent var"
Samimi olmak gerekirse kitap kendi kendini yıkan bir "çelişkuler kutsal kitabı". Henüz ismiyle sizi beklentiye sokarken kitaba ısındıkça kitaba ısınmamaniz ve hiçbir şey beklememeyi öğreniyorsunuz. Gerek karakterleri ile, gerek olayların gidişatı ile. Ayrıca kitap ilk elinize aldığınızda "ah kötü çocuk hikayesi" dedirtecek kadar bilindik geliyor; ama her öngörünüzü kırıp yerle bir ediyor. Tam 'vay canına bu kitap çok farklı ve tahmin etmesi zor' dediginiz zaman öngörülerinizin yıkıntılarının da birbirine benzemeye başladığını görüyorsunuz. Neyseki bu şaşırtıcılık çok kabak tadı vermeden kitap sona eriyor.
Kitabın kapağı adı ve cüssesi kendisinden çok büyük. İlk önce 'Hayatın Kaynağı" isminin kitaba göre aşırı felsefi geldiğini söylemeliyim. Yani kitap içinde çok derin psikolojik tahliller var. İnsan hırsını ve ihtirasını çok güzel somutlaştırıyor. Hatta ve hatta kitabın sonunda verilmek istenen mesajla da alakalı derin bir felsefi açılım da yapılıyor; ancak bunların hiçbiri gözümde "Hayatın kaynağı" adını taşıyacak kadar ağır (kitabin yer yer bastıran ve okuyucunun kimi zaman icinden cikamadigi kasveti ima etmiyorum) sağlam degil. Ama illaki buna felsefi bir tanımlama yapılacaksa bu "İnsanlığın özü" olmalı. Zira bütün konu insan üzerinden gidiyor. Lakin konu yer yer öyle uzuyor ki şaşırtıcı hamleleriyle sardığı okuyucuyu avucunun içinden kaçırıyor. İçinde istemediginiz kadar mimarlık olan bu kitap istendigi taktirde 350 sayfa ile de özetlenebilir. Bu da kitap içinde yaklaşık 550 sayfalik bir hacim israfı var demek. Bunu söylerken hiçbir abartma söz konusu değil. Bazen öyle sapıyor ki konudan, hiç dönemeyecek sanıyorsunuz. "Amanin ellsworth şöyle de böyle de (30 küsür sayfalik bir lüzumsuz bilgiler biyografisi) 8 yaşındayken bisikletten düştü 9 yaşında sınıfta arkadaşları oldu mu olmadı mı" şeklinde çoğu zaman hacim solduran sayfalar...
Bana sorarsanız "aman ya vakit geçsin başka dünyalara dalalim" demiyorsaniz pek yeltenmeyin okumaya. Ama gerçekten ismindeki felsefeye kapılıp gittiyseniz çok seçmeli okuma yapmalı ve ellsworthun sülalesi arasında kaybolmamalisiniz. Ayrica bahsettigim felsefî açılım 865. Sayfadan sonra geliyor. Öncesinde aramayın...
Oncelikle bu harika kitabi bana hediye etmis olan sevgili dostum Rifat Isil a cok tesekkur ediyorum. Rifat cim gercekten cok begendim, senin de neden begendigini cok iyi anliyorum, bana Ayn Rand"i tanistirdigin icin ( ne kadar gec, cok ayip bana) sana tekrar tesekkur ederim.
Hayatin Kaynagi, muazzam bir roman.."Yaratici" bir avuc insanin, "ben"lerini savunmalari ve kalabaliklara karsi olan savaslarinin bir hikayesi. Aslinda, "yasamda asil olan" in anlatilmasi... Roman, 1930 larda geciyor olsa bile, okur iken hep simdiyi dusunerek okudum..
Kahramanimiz bir mimar, Howard Roark. Onun meslek anlayisi, yasam felsefesi, ve kendi "ben"i icin olan savasi son derece ilham verici olarak anlatilmis kitapda. Lutfen siz de okuyun...
Bir insanın böyle düşünceler üretip, bunu da mükemmel bir kurguyla anlatması karşısında saygı duyulur sadece. Anlatılıp özetlenecek bir şey değil. Kitabın düşüncelerini, sözlerini kitabın kelimeleriyle duymanız lazım. İnceleme / eleştiri falan, hepsini boş verin. Alın ve okuyun. Enleriniz arasına girecek bir kitap. Tavsiye ederim.
Karakterler en başta olmak üzere beni etkisi altına alan, olduğum boyuttan dışarıya bir yerelere taşıyan bir kitaptı. İnsanlar, mekanlar, kararlar, işleyişler, delilikler, meslekler üzerinde düşünen kafa yoran herkesin okuması gereken bir kitap.
Ortaya koyduğu kollektivizm ve objektivizm felsefelerinin ötesinde bir kitap olmuş.. Dahiyane... Sanırım okuduğum en iyi kitaplar arasına girdi.
Okuması sancılı, zor, düşündürücü; tüm bilinenden, yaşanandan, anlamlardan kopartıcı olsa da okunmalı... Düşüne düşüne yavaş yavaş okunmalı... Deliler arasında kaldım demeden okunmalı... Çünkü o deliler aslında her yerde... Sadece çok iyi gizleniyor ve farkında olmadan yaşıyoruz o kadar....
Hayatın Kaynağı, en basit tanımlamayla Ayn Rand'ın manifestosudur. Objektivizmin temellerini attığı ve daha bu başlangıç dediği kitaptır.
Kitabı okumaya başlarken bu kitabın 1940'larda yazıldığını unutmamak gerek. Kitap temelde 4 bölümden oluşuyor; Peter Keating, Howard Roark, Ellsworth Toohey ve Gail Wynand. Her bölümde bir karakterin yaşamına odaklanılıyor. Karakterlerin geçmiş yaşantıları, düşüncelerini ve benimsedikleri görüşün temelini oluşturuyor. Bu noktada Howard'ın geçmişi daha muğlaktı diğer karakterlere göre.
Benlik, bencillik, ego, kollektivizm, anti-sosyalizm, manipülasyon gibi pekçok kavramı kitapta bulmak mümkün. İlgi çekici bulmuyorsanız sıkıcı gelebilir. Karakterler zaman zaman geniş bir şekilde kendi fikirlerini açıklıyor. Yer yer tekrara düşen diyaloglar var.
Kitaba sık sık ara vermek zorunda kaldım. Bu nedenle kitaba alışmam zaman aldı. Sayfa sayısı okunmayı zorlaştırmıyor kesinlikle. Kitabın ufuk açıcı olduğunu düşünüyorum ama erken yaşlarda okumak belki biraz zor olabilir.