Işık Tanrıçası (Tanrıça, #3)
P. C. Cast
En Son Değerlendirmeler
tanrıça sersinin en iyi ikinci kitabı Apollon beni hem çok güldürdü hemde çok sevdirdi kendini ve çok güçlü bir kadı karakteri var
muhteşem bir seri...bayıldım ...SARI ŞEKERİM APOLLON süperdi :D seriye kesinlikle devam ediyorum :)))
Bence bu kadın yalnızca bu seriyi yazmalı :)
Kitabı sevdim ama sonu beni bitirdi tamam değişikti biraz kayıp bolca kazanç vardı ama o aşk Pamela ve Apollonun aşkıydı sonrakiler tam olarak onlar değildi ve bana göre bu tam olarak mutlu son sayılmazdı :( Kitabın sonunda ben Pamelanın aynı Apollon gibi bir şeylerden vazgeçebilme-sini isterdim
Altın Kardeşler:Artemis ve Apollon.Asma
tanrısının kıskançlığıyla ölümlülrin
dünyasnda hapsolurlar.Pamela iş için vegasa gelir
ve yolları Apollonla kesişir.peki bu rastlantı
yaralı bir kalbi iyileştirip bir tanrının ruh ikizini
bulmasını saglayacak mi?
http://bayansafirmavi.blogspot.com/2015/03/kitap-yorumu-isk-tanrcas-pc-cast-tanrca.html
P.C Cast'ın mitolojisini seviyorum ama ben olsam sonunu daha farklı bitirirdim :))
Güzeldi fakat serinin diğer kitapları kadar sürükleyici olmadı benim için . ve sonu da hoşuma gitmedi içim buruk kaldı.
BU KİTAPLARIN SONU NEDEN BÖYLE!? ama harika kitap ya of benden tam puan almak kolay değildir .
http://kralicekitap.blogspot.com.tr/2015/04/kitap-yorumu-isk-tanrcas.html
Yanlış hatırlamıyorsam P.C. Cast okumaya orta okulda, Gece Evi Serisi'yle başlamıştım. O zamanlar müthiş bir vampir akımı var tabii... Okumak için hepimiz birbirimizle yarışıyoruz. :D Gece boyu kitapları okur, okulda da bütün gün "Eriiiiik, Eriiik... Allah'ım bize de nasip et. Ama aslında Edward daha iyiydi sanki, o da oluuuur." diye dolaşırdık. :D Serinin son iki kitabını okumadım. Şu an için okumayı da düşünmüyorum çünkü gerçekten çok uzadı. Normal bir kitabın yüz sayfasında anlatılan olaylar, o seride dört yüz beş yüz sayfada anlatılıyor. Keşke Cast, tadında bıraksaydı da güzel hatırlasaydık.
Gelelim Tanrıça Serisi'ne... Ben kesinlikle Tanrıça'yı, Gece Evi'nden çok daha fazla seviyor ve başarılı buluyorum. Zeus, Poseidon, Hades, Artemis, Afrodit... İsimlerini ilk duyduğum, mitoloji diye bir şeyin varlığından haberdar olduğum ilk andan beri sürekli araştırır, okurum. Daha önce hiç direkt Apollon ve Artemis'i konu alan bir kurguya denk gelmemiştim. Her ne kadar başta Artemis'e uyuz olmuş olsam da sonlara doğru sevmeye başladım. Apollon deseniz apayrı bir dünyaydı. Ben çok sevdim.
Kitap, Zeus'un, Tanrı ve Tanrıçalar'ın insani duygulardan iyice uzaklaştığını düşünerek, dünyaya açılan bir portal oluşturmasıyla başlıyor. Portal, hafta sonları açık kalacak ve bütün ölümsüzler bu zaman dilimini insanların arasında geçirecektir. Asma Tanrısı'nın kıskançlığıyla dünyaya hapsolan ve o süre zarfında güçlerinin hiçbirini kullanamayan Artemis ve Apollon'un yolu, bir bilim kurgu yazarının çılgın hayalini gerçekleştirmek için yolu Vegas'a düşmüş tasarımcı Pamela'yla kesişecek.
Pamela, her ne kadar işinde başarılı, hayata karşı ayakta durmayı becerebilen güçlü bir kadın olsa da bir tarafı çok kırılgandı. Bence yazarımız, bu yönünü okuyucuya çok iyi aktarmış. Apollon da tıpkı Pamela gibi içten içe çok yalnız ve yaralıydı. İkisinin birbirlerini ve aynı zamanda gerçek benliklerini keşfetmelerini okurken keyif aldım. :D
Apollon ve Pamela'dan daha çok sevdiğim bir çift vardı ki, sonları beni çok üzdü. Onlar için daha farklı bir şeyler olmasını bekliyordum ama hiç tahmin ettiğim gibi gelişmedi olaylar. Kitabın sonunu da çok sevmedim. Böyle bir belirsiz, buruk bitti. Ben daha kesin, "onlar ermiş muradına biz çıkalım kerevetine" tadında bir şeyler bekliyordum. -,-
Bir Bahar Tanrıçası kadar olmasa da genel olarak güzeldi. Eğer seriyi hala okumadıysanız bir şans verin derim. :')
"Güneş Tanrısı'nın öğrenmesini istediğim ders şudur:
Yanmanın tek bir yolu yoktur."