Kalanlar

Tezer Özlü'den bir başucu kitabı daha...

Tezer Özlü ciddi anlamda edebiyatımızın en özgün kalemlerinden.

Yüreğinin serin kıyılarından yazan bir insan Tezer özlü muhteşem bir okumalık insanın içini sızlata sızlata gösteriyor gözümüzün önünde olup göremediğimiz şeyleri.

Herhangi bir yerde, herhangi bir zamanda yaşamım bitti. Bilmiyorum, nerede, ne zaman. Ve işte o bittiği yerde başladı. Acının sonunda. Acı ile..

güzel bi çalışma olmuş. sezer durunun eline sağlık.

Şu kadının her cümlesi yemin ediyoruk bak altın uçlu ok gibi. Her kitabının sonunda aynı duyguları yaşıyorum. Kalp atışım hızlanıyor, beynimde filler tepiniyor böyle bir melankoli bi hayattan zevk alamama durumu. İşte bu kadar içime işliyorsa bu kadın bu işi biliyor. ''kalanlar'' çok değişik bi kitap diyorum ya bu kitaptan kendimize dair birşeyler çıkarıp anlam yükleyebiliyorsak hepimizin tahtaları sıyrık, hepimiz berbat öğretmenlerle rezalet bir çocukluk geçirdik.

Kitabın bazı cümlelerinde kendimi çok yakın hissettim tezer özlü ye. Ama tezer özlü nün asıl olayı onca melankolikliği okunur yazmasıdır.

mükemmel!

Elimden fosforlu kalemi bırakamadım. O kadar çok akılda tutulması gereken cümle var ki..

ne kadar içli, ne kadar naif.

Tezer Özlü'den kalanlar, çocukluğunun soğuk geceleri kadar etkilemedi beni. Belki birkaç Tezer Özlü kitabından sonra okumalıydım. Sevmedim değil, yeteri kadar sevemedim.

Sözcüklerinle mi öldürdün mutsuzuğu?

Kitap hakkında ayrıntılı bilgili ve yorumlarım için linke tıklayarakblogumu ziyaret edebilirsiniz. bit.ly/2pJfslk