Bilgin Adalı bu kitabı büyüklere yazdı kendisinin de söylediği gibi.1949 yılında çocukluğunun o küçük mahallesini bizlerle paylaştı.Mükemmel mükemmel bir kitap.Okuyun derim. Seksenlerin çocuğu olarak ellili yılların o günlerine özlem duymadım değil.Ve bu satırları yazarken Bilgin Adalı'nın eylül ayının son günü aramızdan ayrıldığını öğrendim.Alim çocuk tıpkı beş yaşındaki gibi beyaz atına atlamış gitmişti..Boğazımda bir şeyler düğümlendi.Ne demeli bilmiyorum ama onu okumaya okutmaya devam edeceğim ısrarla o beş yaşındaki çocuğun güzel dünyasına herkesi misafir etmeye davet edeceğim.Son söz sana Alim çocuk:Umarım sevdiklerinin yanındasındır.Işıklar içinde uyu.