Kanun Adamı (Dream Man #3)

Severek okuduğum bir seri. Karakterler belli yerlerde kesişse de çok ta bir biri içine geçmiş olmadığından seri takibi istemeden de gayet rahat okunuyor.Mara bazen beni kızdırsada bağlılık duygusunun yoğunluğu ile sevdiğim bir karakter oldu. Sevmediğim yanı ise kendi değerini bilmemesi. Fakat bunun nedenleri ise kitabın ilerleyen yerlerinde açığa çıkıyor. Diğer ana karakter Mitch ise kararlılığı ile Mara'nın da dedidiği 10 buçukluk bir adam. Ensevdiğim karakter ise Billy oldu. O küçücük hali ile kendine bir yuva arayışı , kardeşini koruyuşu, herkes için iyi biri olduğunu kanıtlama çabaları beni benden aldı .
Halen bu karakterler arasındaTack'ı merakla beklemekteyim.....

http://satellitebook.blogspot.com.tr/2016/05/yorum-kanun-adam-dream-man-3-kristen.html


Şunu söyleyerek başlayayım henüz hiçbiri (Lawson ve Brock) benim gözümde Hawk gibi olamadılar. Nedense diğer iki kitap hep ilkini arattı. Hâlbuki benim beklentilerim yüksekti. Özellikle dedektif Lawson ve Tack beni çok meraklandırmıştı. Gerçi Tack hala en merak ettiğim ama iki kitapta bana gösterdi ki beklenti içine girmemem lazımmış. Peki, neden böyle düşünüyorum?

Konuya gelmeden önce Dex yayınlarının çeviri ve yazım hataları kesinlikle tavan yapmış durumda. Ayrıca fiyata bakılacak olursa bu hatalara göre pahalı kitaplar satıyorlar. Biliyorsunuz Karanlık Elementler Serisinin son kitabında bunu fark etmiştim ve ilk kez şahit oluyorum demiştim. Bu da çok kısa bir zaman sonra okuduğum ikinci hatalarla dolu Dex kitabı. Noktalama işaretlerinde yanlışlar, birçok yerde karakterlerin isimlerinin doğru yazılmaması, cümlede araya alakasız harflerin girmesi gibi hatalar vardı. Bunlar göz ardı edilebilir mi? Bence hayır. Çünkü sürekli kurgu iyi olduğu için görmezden geldim demekten ben sıkıldım. Umarım bu eleştirileri dikkate alırlar.
Evet, kitaba ve içeriğe geleyim artık çok konuştum J
Mara, Dedektif Mitch Lawson’un utangaç komşusu. Buradaki utangaç kelimesine dikkat edin çünkü ciddi anlamda utangaçlığa farklı bir boyut kazandırdı kadın. Ve bu kadın Mitch’e uzaktan âşık. Uzaktan kelimesine de dikkat çekmek isterim çünkü o kelimeye de saçmalık derecesinde farklı bir anlam getirdi. Bir gün Mara’nın musluğu bozuluyor ve yardıma bizim rüya adamımız koşuyor. Ve böylece ikili arasındakilerde şekillenmeye başlıyor. Ama asıl yakınlaşmalar, Mara’nın kuzeni Bill’in başını belaya sokması ile başlıyor. Bill’in dünya tatlısı iki çocuğu var ve onlara bakamayacağı gerçeği ise bir sır değil. Bunlara şahit olan Mitch olaya el atıyor ve çocukları Mara’nın alması için elinden geleni yapıyor.
Şimdi gelelim yukarıdaki sözlerimi açıklamaya. Utangaç bir Mara derken kast ettiğim hastalık derecesini almış bir deve kuşu. Yani Lawson’un kastettiği gibi başını kuma gömmüş bir kadın. Adamla karşılaştıklarında “şey, Mitch, ıı..” demekten başka hiçbir şey yapamadı. Ve bir ara kitap böyle bitecek diye çok korktum. Ve bu inanın azımsanmayacak kadar uzun bir süre sürdü. Neyse ki bizim yakışıklı dedektifimiz Mara’yı kozasından çıkarttı. Birde insanlar üstünde bir numaralama tekniği kullanıyor Mara. Şöyle ki; 10’luk sistemde kendini bir 2buçukluk olarak, Lawson’u ise bir 10buçukluk olarak görüyor. Ve şuna inanıyor, 10’lar 2buçuklar ile ilgilenmez. Ve kendisini buna çok fena inandırmış durumda. Okurken yeter be kadın! Demekten sıkıldım.
Mitch ise gerçekten iyi bir karakterdi. Yani Hawk ile yarışacak kadar iyiydi ama Hawk’ı geçemedi maalesef. Bunda bana göre yazım hatalarının ve Mara’nın payı büyük. Adamın yaptığı her şeye saçma bahaneler bulup kabullenmekte güçlük çekti. Öyle olunca da heyecanım yarıda kaldı. Yine de bunlara rağmen yakışıklı ve iyilik meleğiydi. Billy ve Billie yani Mara’nın kuzeninin çocuklarına sevgi dolu yaklaşımı ve son sayfaya kadar bunu okuyucuya çok iyi yansıtması benden bir aferini aldı. Babaları gibi oldu ve bu anlatılamaz derecede duygulandırdı. Çocukların psikolojilerine de değinmiş yazar. Özellikle Billy’nin bir sahnesi beni çok üzdü.
Toparlayacak olursam genel olarak idare eder bir kitaptı. Yani kitabı kötü olmaktan kurtaran kesinlikle Lawson’du. Ayrıca sona doğru Gwen, Tack, Hawk, Elvira’yı görmek gözlerimin bayram etmesine neden oldu.
Bazı cümleler çok tekrar etti ve bir ara ‘aynı sayfayı mı bastılar?’ derken buldum kendimi.
Kitapta ağzınızın suyunu akıtacak kadar yakışıklı bir dedektif var bu yüzden kötü diyemiyorum. Ve adam ‘Bebeğim’ derken eriyorsunuz. Olayları hemen kavraması, hızlı ve mantıklı hareket etmesi, kadını sahiplenmesi ve konuşmaları standartlarınızı yükseltebilir benden söylemesi. Sırf bu yüzden tavsiye ederim. Ama eleştirilerime uygun bir puan da vereceğim çünkü bu hatalar çoktu. Bu yüzden 7 diyorum. İndirimde görürseniz alın ama başka türlü yazım hataları ile dolu olan bu kitaba liste fiyatını vermeyin.

Sibel
Anlaşıldığı üzere bu yazarın da tek atımlık kurşunu varmış…
Gül
Feminizim bir yerlerde ağlıyor bu kitap yüzünden

http://oldgirlsontheblog.blogspot.com.tr/2016/06/kristen-ashley-kanun-adam-dream-man.html

Severek okuduüum bir romandı ancak bazı yerlerde gereksiz uzatmalar var gibi geldi bana. Favorim Hawk'ın olduğu kitap olan Gizemli Adam.Yazarın anlatımına bayılıyorum arada serpiştirdiği argo kelimeler de tam kıvamında idi. Ne gereksiz sertlik ne de gereksiz erotizm vardı.
Yazarı favorilerime aldım bile. Şimdi serinin son kitabı olan Motorsikletli Adam'ı merak ediyorum umarım arasını fazla açmadan onu da hemen yayımlarlar..

Bu serinin ilk kitabı güzeldi,ikincisi ehh,üçüncü sinir bozucuydu.Yazarı tebrik ediyorum her kitapta biraz daha kötüleşmeyi başardığı için neticede sor birşeyi başarıyor.
400 sayfa sinir oldum Bayan karakterimiz Mara beni çıldırttı durmadan "şey".."bence"..."kes şunu" demesi. Allahım nasıl sinir bozucu bir karakterdi sırf Mitch için dayandım okudum.400.sayfadan sonra daha çekilir bir hal aldı.Ben bayan karakterin ezik büzük hallerini sevmedim ve yazar kelime tekrarlarıyla gereksiz bir şey yapmış.Şükür bitti

Yazarın ilk kitabı en iyisiydi. Malesef diğer kitaplarını ilk kitabı sevdiğim kadar sevemedim.
Mara'nın sürekli "şey" ve "Mitch" demesi geçektende çok sinir bozucuydu.
Son kitap Motesikletli Adam kitabını merak ediyorum. Umarım Tack'ın hikayesi güzel olur. İlk kitaptan beri merak ettiğim bir karekter.

Mara güldürdü, Mitch ağlattı.. Billie güldürdü Billy ağlattı... bence yazar serinin diğer kitaplarına göre bu kitapta dram ve komedi ağırlıklı gitmiş..Ben çok sevdim kitabın ilk kısımlarında Mara'nın tekrarları biraz sıkabiliyor, dex'in çeviri hataları ki bence maranın tekrarları bundan kaynaklanıyor ,kağıt inceliği çevirirken 2 sayfa illaki atlıyorsunuz ve sinir oluyorsunuz ...Bunlar dışında ben çok eğlendim ve duygulandım ..