Karalama Defteri - Ararken

Kitabı okurken yarıda bırakıp bırakmamak arasında çok kaldım,ama sonunda bitti.Kitapta dönemin edebiyat anlayışı üzerine Nurullah Ataç'ın eleştirileri bulunuyor daha çok ve bu da genellikle tariz olarak yansımış yazılarında.Yazar Ahmet Hamdi Tanpınar ,Baudelaire gibi meşhur yazarları yetersiz ve başkalarını kopyalamaktan öte geçemeyen kişiler olarak tanımlayabiliyor.Mesela bir yazısında da Abdülhak Hamit ünlü bir şair diyorsunuz madem meşhur şiirlerinden örnek verin diyor,hani bunları yaptığı eleştirilere örnek olsun diye verdim bunlar biraz uç örnekler.Divan edebiyatını çok seviyor ve bunu da zaten belli ediyor buna rağmen gelecek yazarlarımızın geçmişe bağlı kalmayıp ilerleyebilmesi için divan edebiyatı öğretiminin kısıtlanması hakkındaki düşüncesini sevdim.Güzel fikirleri var ama bir hayli sivri dilli gibi.Tabi bu kadar düşük puan vermem de dönemin yazarları ve edebiyatı hakkında o kadar bilgili olmamam da etkili,biraz da özeleştiri yapalım değil mi,ama bu okurken çok sıkıldığım gerçeğini değiştirmiyor...

iki üç satır yazabilen herkes okumalı