Büyük Umutlarla aldığım ve ''şimdi ne anlattı bu'' diyerek kapağını kapadığım kitap. Çizimlerle desteklenmesi hoş olmuş. Kedi sevmenin yada bir ''kedici'' olmanın uç noktalarını anlatıyor. Açıkcası çok iyi değildi. O an yaşanılmış ve yazarı uçuk bir dünyaya sürüklemiş bir olay ballandıra ballandıra anlatılıyor.
Fibby ve Tibby. İkiz minnakların sıcacık hikayesi... Kitabı ben çok beğendim. Kitaptaki çizimlerde çok güzel olmuş. Okurken kah güldüm kah ağladım. Yalnız kitaptaki anlatılanları ancak kedi sahipleri, kediciler anlayabilir. Kitapta ki kedilerin bakışlarındaki ifadeyi, miyavlamaların anlamını, kaybedilen kedinin ardından hissedilenleri diğer kedinin evin içinde onu umutsuzca arayışını vs ancak kediciler anlayabilir. Kitabı bitirdikten sonra gidip kedim Alex'e sıkıca sarıldım.Öpücüklere boğdum.
mutlaka okunmalı diyemem, kedi sahibi ve kedilere aşık birinin yaşadıkları ancak kedi sahiplerinin anlayabileceği bir kitap, ancak Fibby'yi okurken, gözyaşlarımı tutamadım ve kitap bittikten sonra kedime sımsıkı sarıldım