Küçük Adamın Romanı, 1: Baba Evi

bir solukta okudum harika bir kitap.Orhan Kemal kendi hayatından alıntılar var. Babasıyla olan diyalogları çok içten ve hüzünlü.Orhan Kemal okumaya başlayacaklara tavsiye olur.

"ey açlık! seni midemde,iliklerimde,kanımın yuvarlarında duydum." halkın içinden,işçilerin arasından gelen yazar.

http://mabelard.blogspot.com.tr/2014/04/orhan-kemali-sosyoloji-disiplininden.html

Orhan Kemal; kendi yaşam öyküsünü anlattığı “Küçük Adamın Romanı” üçlemesinde bitmek tükenmek bilmeyen yazma tutkusunun kaynaklarını, sanki ışıl ışıl parlayan bir kuyumcu vitrini gibi okurların gözleri önüne sunarken, aynı zamanda da bireyin kendi kendisini ve yaşadığı toplumu anlaması için öncelikle insanı konu edinen farklı disiplinlerden faydalanmak gerektiğini çok iyi özümsemiş bir yazar profili çizer.

Küçük Adamın Romanı’na Türkçede “toplumbilim” olarak bilinen, bireylerin diğer bireylerle ve toplumla ilişkilerinde ortaya çıkan davranış biçimlerini inceleyen sosyoloji penceresinden baktığımızda, Orhan Kemal için, toplumun normlarını okuyarak değil, yaşarak öğrenme sürecinden geçmiş bir yazardır tespitinde bulunmak pekâlâ mümkündür.

Orhan Kemal yine çarpıcı ve mesajlarla yoğrulmuş ve de dopdolu ama özünde kısacık bir kitap sunmuş zamanen eski ama külliyaten yeni okurlarına...

Orhan Kemal'in yaşantısından izler taşıması ; otoriter bir babanın , okumayı bir kenara atıp oyun peşinde koşan bir çocuğun, yurt dışına geçişle beraber vatana dönüş hasretinin ve hayal kırıklıkların toplanıp bize sunulmuş halidir Baba Evi.

Küçük Adamın Romanı serisi ;
“Baba Evi”, “Avare Yıllar”, “Cemile”, “Dünya Evi” ve “Arkadaş Islıkları” kitaplarından oluşmaktaymış. Bende geç fark ettim açıkçası.
Yavaş yavaş alıp hepsini okumayı aklıma koydum. Bir hayat hikayesinin zaman zaman komik bir dille , çarpıcı bir aktarımla ve gerçeklerin etkileyici sahneleşiyle o günün toplumunu da gözler önüne sermiş.