Küçük Prens

''Kişinin kendi kendini yargılaması,başkalarını yargılamasından çok daha güçtür.
Kendi kendini yargılamayı beceriyorsan,hakikaten bilge bir kişisin demektir.''
...

Çok iyi bir kitaptır. Tutku yayınları, okunabilir. Kitap gayet akıcı. Bir oturuşta okunabilir. Kitap yetişkinleri eleştiren bir kitap. Bir çocuğun bu kitabı anlayacağını zannetmem 14 yaştan sonrası yaş grubu, bu kitabı rahatlıkla anlayabilir. Kitap genel anlamda yetişkinleri eleştiriyor ama bir yandan da dostluk,sevgi,değer verme gibi konular üzerine de yorumlar sunuyor. Duygusal bir kitaptır. Okuyan çok şey kazanır.

"Her yetişkin önce çocuktu. Ama pek azı bunu hatırlıyor."
Yazar kitabının girişindeki ithaf sayfasında kullandığı bu iki cümle sanki tüm kitabın özeti.

Kitapta bir çocuğun gözünden büyüklerin dünyasını okuyor; yetişkinlerin eleştiriye açık yönlerini Küçük Prensten öğreniyoruz.

Çocukların zengin hayal dünyasını büyüklerin anlayamamasının, bunun yerine rakamlara, sayılara, gündelik heves ve telâşlara daha çok önem vermelerinin bir çocuğun dilinden masumane bir edayla hicvedildigini görüyoruz satır aralarında.

Bu kitaba sadece bir çocuk kitabı gözüyle bakmak, zannımca hem kitaba hem de içeriğindeki derin felsefeye haksızlık olur.

Eserin asıl kopyası 1000 sayfa civarında. Tam metin baskıyı bulabilir misiniz bilmiyorum ama bir-iki saatliğine de olsa çocukluğunuza geri dönmek, dünyayı çocukların gözünden görmek ya da en azından masum bir hikaye okumak istiyorsanız bu kitap tam size göre.

Çocuğunuza şimdiden okutup büyüdüğünde yeniden okuması için hatırlatmanızı öneririm.

Çocuk kitabı diye geçen fakat aslında büyükler için çok güzel mesajları olan bir kitap,insanı okudukça mutlu eden,saflığı özleten bir kitap. Tavsiye edilir

Kitabın ebatına bakınca ince hafif bir kitapmış gibi görülüyor; ama içinde evreni sığdıracak kadar derin anlamlar taşıyor.
Kitapla ilgili ne anlatsam, hissettirdiklerini nasıl anlatırsam anlatayım sanki bir şeyler eksik anlatacakmışım gibi kelimelere dökemiyorum.
Bu kitabı bu kadar geç okuduğum için pişmanlığım sadece.

-------------------
#alıntı

Bu anıları büyük acılar içinde yazıyorum. Arkadaşım koyununu alıp gideli altı yıl oldu bile. Burada onu anlatmaya çalışıyorsam, nedeni onu unutmak istemememden başka bir şey değildir. Çünkü bir dostu unutmak çok acı şeydir. Hayatta herkesin dostu olmuyor ki. Ayrıca bir gün onu unutursam sayılardan başka hiçbir şeye ilgi duymayan büyüklere dönüşme ihtimalim de var.


**********

Ne diyeceğimi bilmiyordum. Kendimi çok beceriksiz hissediyordum. Ona nasıl ulaşıp, yoldaşlık edebileceğimi bilmiyordum. Ne gizemli yer şu gözyaşları cumhuriyeti…


***********

“Evet,” dedim Küçük Prens’e. “İster ev olsun, ister yıldızlar, ister çöl… Onları güzel kılan şey kesinlikle görünmez bir şey!”


************

“Senin oradaki insanlar,” dedi Küçük Prens. “Tek bir bahçede beş bin gül yetiştirmelerine rağmen bütün bu güllerin arasında aradıklarını bulmaktan acizler.”
“Doğru.” Dedim.
“Oysa aradıkları şey tek bir gülde veya bir damla suda bile gizli olabilir.”


**********

“O yıldızlardan birinde oturduğum ve güldüğüm için, geceleyin gökyüzüne baktığında senin için bütün yıldızlar gülüyor olacak. Senin gülmeyi bilen yıldızların olacak.”

Beğendiğim ancak tıpkı Kürk Mantolu Madonna gibi fazlasıyla abartıldığını düşündüğüm kitaplardan biridir. Elimde özel bir baskısı var üstelik. (Cem Yay. Çev: Cemal Süreya)

yani tamam biri çıkar Küçük Prens hayatımın kitabı der anlarım, bir başkası çıkar Kürk Mantolu Madonna hayatımın kitabı der anlarım ama herkes mi yahu? Şimdi bana sakın çünkü güzel kitap bir okuyup da gel demeyin. Kitaplarla aram baya baya iyidir ve ikisi de benim için overrated kitaptır.
Başka bir örnekle açıklayayım: Pek Çok kişi de Tutunamayanlar' a hayatının kitabı der. Tutunamayanlar kitabı ilk çıktığında büyük eleştiriler almıştır. Sonrasında değeri anlaşılan bir eser olmuştur lakin dönemin eleştirmenleri bile bu kitabı anlamazken sen ilk okuyuşta mı anlayıp hayatının kitabı yaptın Tutunamayanları? Altı çizilen ve twitterda paylaşılan cümle sayısının fazlalığı bir kitabı iyi yapmaz.
Ben kimin ne beğeneceğine karışamam. İsterse bu ülkedeki tüm kızlar Küçük Prens, tüm erkekler Tutunamayanlar fetişisti olsun ilgilenmem hatta mutlu olurum bu kadar okuyan insan var diye, ama ben çıkıp Küçük Prens kitabını eleştirdiğimde yani abartıldığını söylediğimde bana kitaptan anlamıyormuşum muamelesi yapılırsa şalterlerim atar. istisnaları vardır, gerçekten edebiyatla ilgilenen, iyi kitaptan anlayan biri de Küçük Prens hayranı olabilir. O kitapta kendinden bir şeyler bulmuştur, herkes için sıradan olan detay onun için çok özeldir filan dolayısıyla anlarım bunu ama her kız Küçük Prens diyor, Kürk Mantolu Madonna diyor, her erkek Tutunamayanlar diyor. Abartıyorsunuz dediğimde de ben kitabı anlamamış ilan ediliyorum. Kimse kusura bakmasın da Tutunamayanlar' ı anlayabilecek bu kadar insan olsa bu ülkede şu an çok başka yerlerde olurduk.
O fetişizm boyutlarında sevdiğiniz Küçük Prens' i kaç farklı çeviriden okudunuz bunu bir sorun kendinize? İçinde geçen ve çok tartışılan ''astığı astık kestiği kestik türk lider'', ''atatürk'', ''otoriter bir lider'', ''bir diktatör'', ''devrimci bir lider'' tanımlamalarından hangisine denk geldiniz mesela siz? Yani bir kitabın hayranı öyle kolay olunmuyor sevgili kitap severler. Okuduğunuz kitapları hele ki Küçük Prens gibi, Kürk Mantolu Madonna gibi, Tutunamayanlar gibi, Yeni Hayat gibi kitapları okuduktan sonra da bir araştırın önce, sonra anlayıp anlamadığınızda karar verin, hayran olun.
Yok siz 'ben bir kitaptan ne anlıyorsam odur, kim ne karışır?'' diyenlerdenseniz o zaman Dostoyevski, Suç ve Ceza' da herkesin anlamasını istediği neleri anlatmış ki bu kitap hukuk fakültelerinde ders kitaplarından önce okutulur? diye sorarım size.

Kelebeklerle tanışmak istiyorsam, bir iki tırtıla katlanmayı öğrenmek zorundayım.

Bende mi bir sorun var bilmiyorum ama hiç beğenmemiştim...