O zaman anlar ki, sahip oldukları değil, sahip olmadıklarıdır kimilerini bir birine yakın kılan…….. En sahici dostluklar ortak varlıklar üzerine değil, ortak yoksunluklar üzerine kurulandır…….. Ortak acı, ortak hüzün, ortak pürüzdür esas yakınlaştıran, yaklaştıran .........
Elif şafak'ı bu kitabında tanıdım ve ilk okuduğum kitabdırı diyebilirim..Kitapta kadınlık, kimlik, kültürel bölünme, dil ve edebiyat konulu yazılarından bir araya getirilmiş bir seçki. Ait olma isteğinin ilhamıyla yazılmış bir sorgulamalar kitabı,Kitapta ana mesaj: Doğuda ya da Batıda olmak gibi uçlar arasında salınım, bu uçlardan hiçbirine yerleşmeme, arada olma duygusu..okunası bir kitap
Bir yazar kitaplarını yazarken neler yaşar,neler hisseder,hiç merak etmez misin bu romanlar,bu kitaplar nasıl yazılıyor diye ,işte sana samimi içten cevaplar.sadece bu değil tabi bolca kadın hakları , bolca amerika hatıratları, keyifliydi vesselam.
Elif Şafak'ın diğer deneme yazısı kitaplarına oranla daha siyasi yazıların olduğu bir kitap olmuş, Türkiye'nin problemlerini dile getirirken Amerika'da aynı konuyla ilgili karşısına çıkanları ve yaşadıklarını anlatması sebebiyle bazı yerlerde Amerika hayranlığı özendiriciliği kokuyor ve maalesef yaptığı kıyaslarla Türkiye'yi biraz yeren bir üslüp kullanmış gibi geldi.. Kısaca kitap beni Firarperest gibi sarmadı, bağlamadı kendine.