Memo

cemo'yu okuyanlar bilir, memo'nun ilk aşkı şıh kızı senemdi. ikinci kitap senem'in ve dersim olaylarında görev almış askerin diliyle anlatılıyor.
senem'in babasının şeyh sait isyanına katılmadığını, ancak iftiraya kurban gittiğini, üvey babası tarafından yaşlı şeyhlere satıldığını ve sevdiği memosundan koparıldığını öğreniyoruz bu bölüm biraz tekrar gibi dursa da ayrıntısıyla işlenmiş.
senem'in memosuna kavuşması çok güzeldi. cemo'ya üzüldüm açıkçası. kocasının senem'le evlendiğini duyunca yıkıldı. memonun sorikoğlu'nu ilk kitap sonunda okumuştuk buradada tekrara düşülmüş.
sürgün edilen jandarma'nın halka yaptıklarını onaylamadım açıkçası. üzüldüm... sonuçta bu yapılanlar oranın halkıyla hükümetin arasına düşmanlık tohumları ekmiş. karakol baskınlarının temel nedeni olarak bu gösteriliyor.
keşke yazar cemo ile kalsaymış, memo'yu yazmasaymış... çünkü tekrarlar var. okurken yer yer sıkıldığım oldu.
benim görüşüm doğu ağalık kaldırılmadıkça gelişmez.