Nabız (Collide, #2)

Böylece bir seri bitmiş bulunmakta… Kitabı elime aldığımda Emily’nin YİNE sinirlerimi bozacağından o kadar emindim ki. Ancak ve Lakin öyle olmadı. Bu kitap ilkinin telafisi gibiydi. Yazarında son sözde dediği gibi “Çarpışmanın sonunda sizi yarı yolda bırakmış olsam da bu kitabı yazarken bana tezahürat yaptığınız için teşekkür ederim.” Aynen öyle. Tezahürat yapmasam da Çarpışmadan bir tık daha sevdim diye bilirim. Bunun sebebi tekrar Gavin olabilir J ekstra olarak bu sefer Emily de saçma hareketler yapmayıp azda olsa sempatimi kazandı. Ama okurken, Emily’nin Gavin gibi bir karakteri hak etmediği hakkında söylenip durdum. Olan onca şeyden sonra ona bu kadar tapması yanlış geldi. Belki biraz burnunu sürtmesi gerekirdi. Yazar, aslında Emily kendi kendine çok acı yaşattı o yüzden bir de buradan vurmayayım diye düşünmüş olmalı ki direk böyle bir el üstünde tutulma durumuna atlamış. Ama ben böyle düşünmüyorum.
İlk kitabın sonunda Emily, İğrenç herifi terk etmiş ve Gavin’e dönmek üzere yola çıkmıştı. Ama onu terk ederken bile bir ödül vermişti ki bu bana kalırsa iğrençti. Aklında ve kalbinde başkası varken ve ona dönmek için uğraşırken, bedenini ona verip bir terk ediş içine girilmezdi. Neyse. Nabız bu olaylardan sonraki günden devam ederek başlıyor. Emily, Gavin’in peşinden bir 10 gün koşuyor. Ona ulaşmaya çalışıyor ve en sonuna başarıyor. Onu buluyor ama ne şekilde? Tam artık Gavin mutlu olmalı dediğimde bir dalga çarpıp ‘dur bakalım! Daha değil’ hatırlatması yapıp durdu. İlk kitap yorumunda da dediğim gibi Gavin bu olayları hak edecek son kişi bile değildi. Adam resmen tapılası… Her şeye rağmen seven dedikleri böyle bir şey olsa gerek. Bu tanımı bu adam için daha da süsleyip yapabilirsiniz.
Emily ise aklını başına toplayıp karşımıza çıktı. Değerini anlayıp ona göre hareket edip, birazda yaptıklarının ezikliğini yaşadı. –bana göre yine de azdı ama olsun.- Yan karakterler maalesef burada da pek ilgimi çekmiş sayılamaz. Olay kurgusu ise iyiydi. İlk başlar da biraz sıkıldım çünkü arayı kapatmak için bolca vıcıklık yaptılar. Aşk böceği durumları hep devam etse de ilerleyen sayfalarda gelişen durumlar biraz merak uyandırıcıydı. Her ne kadar ne olacağını tahmin etmiş olsam da bu beni sıkmadı. Gavin sağ olsun her durumda yanınızda bulunması gereken acil durum çantası gibiydi. Tam gözlerimi devireceğim adam bir şey söylüyor ben iptal. Anlayacağınız bu seri GAVİN için okunur. Tanıyın tanıtın bu adamı. J Keyifli okumalar…

Gavin, “Seni seviyorum,” diyerek yavaşça öpmeyi kesti. Hala yanaklarını tutarken başını eğip alnını alnına yasladı. “Seninle kuralları yıkmak istiyorum. Seni her gün tutkuyla öpmek istiyorum. Ağlamak üzereyken seni gülümsetmek istiyorum. Aramızda hiçbir pişmanlık olmasın istiyorum. Nefes almayıp canımız yanana dek birlikte kahkaha atmamızı istiyorum. Hiçbir adam seni seveceği gibi sevmeyecek Emily. Sen doğru kişisin. Sonuncum, Sonsuza dek sürecek olanım.”


http://satellitebook.blogspot.com.tr/2016/03/yorum-nabz-gail-mchugh.html

İlk kitabı hiç sevmemiştim.Açıkçası bu kitaptan da bir beklentim yoktu.Aldığıma ve okuduğuma pişman değilim.İlk kitap gibi zorlama ve samimiyetsiz değildi.Bu sefer daha akıcı ve duyguları okuyucuya geçiren bir kitaptı.Kitabı gerçektende beğendim.Tavsiye ederim :)

Yazar uzattıkça uzatmayı o kadar abartmış ki teşekkür notu bile 4 sayfaydı…

http://oldgirlsontheblog.blogspot.com.tr/2016/04/gail-mchugh-nabz-carpsma-serisi-2.html

Ne istediğini bilen karakterleri seviyorum.Gavin Blake'te bunlardan bir tanesiydi.Emily'i istiyorum dedi ve bir şekilde elde etti.Bu puanım Gavin için, bu seri onun sayesinde okunmaya değer bir seri oldu. Alın okuyun pişman olmayacaksınız.