Kitap okumanın iyi bir şey olmadığı hakkında ironik olarak anlatmaya çalışınca başta itici geldi. Lakin bazı uyarı niteliğindeki gerçekleri ortaya koyması beni tekrar düşüncelere itti. Kitap okumalarım beni yalnızlaştırıyor muydu? ve ailem ile geçirmem gereken zamanımı çalıyor muydu? Ayrıca; ben kitap biriktiren bir deli miydim? Hatta topladığım kitapların hepsini okuyacak ömrümün olmamasına rağmen bir kolleksiyoner edasıyla biriktirmem bir delilik değil miydi? Şu an ben de kendimden kuşku içine düştüm doğrusu. Okumaya devam edince okuma serüveni başka bir sürece giriyor. Sonuç hiç beklediğiniz gibi olmayabilir ki ben de olmadı. :)