Serinin içindeki favorilerimden biri büyü kullanıcılarının cehennemine yolculuk çok keyifli.
Dördüncü kitap da diğer serilere göre güzel başlıyor , diğer dünyalara nazaran burası daha huzurlu gibi gözüksede Alfred'in gözükmeyen taraflara bulaşma gibi bir huyu olduğundan başı derde giriyor. Sartan'cıların memleketini ve yobazlaşmalarını , Alfred'in güvenebileceği tek kişinin Haplo olduğunu farketmesi daha da çıkmaza sokuyor her şeyi. Bir noktadan sonra tüm diğer dünyaların olumsuzluklarına karşın artık; "yeter, bir şey de düzgün ilerlesin be arkadaşım" diyebiliyorsunuz :)
Olay orgusu bu kitapla biraz daha oturmaya başladı. 4 kitap sonra kim kimdir ne olmuş aslında kurulmaya başlıyor. Bu da sıkıcı bir durum yaratıyor. Her kitapta ayrı bir dünya farklı karakterler...
Bir önceki kitapta - Ateş Denizi - dillendirilen iyinin içinde kötü, kötünün içinde iyi bu kitapta biraz daha percinlenmis.