Ölüm Meleğinin Şarkısı (Jan Fabel, #5)

Bu seriyi okumak isteyenler bütün işini bırakıp, tamamen kitaba odaklanmalı. O kadar yer, kişi, vs. adı geçiyor ki dikkat etmek lazım. Yoksa benim gibi bu kimdi, şu kimdi diye düşünüp durursunuz ;) Gerçi alıştım biraz beşinci kitap sonuçta. Bu kitapta Fabel'e gıcık oldum yaa. Bir de her konuşmaya kadın-erkek eşitsizliğini katmalarına... Hiç tahmin ettiğim gibi gitmedi ama şüphelendiklerim temiz çıktı. Fabel ve ekibi çok kötü çuvalladı. Akıl var mantık var. Karşındaki(ler) öldürmek için özel olarak yetiştirilmiş kadın(lar). Çok tedbirsizlerdi. Anna favorim bu arada :) Ama sonu iyidi. O kadın ne alaka düşünüp durdum hiç aklıma gelmemişti gerçekten iyi sakladılar :)

Bir düğümle başlayan hikaye çok geçmeden arap saçına dönüyor. Kitabın sayfalarında ilerledikçe temponun tam düştüğü anda sarsıcı bir sahne ile heyecan zirve yapıyor.Polisiye/Gerilim sevenler kaçırmasın derim...

Çevrilmeden bırakılan Almanca,sırpça ve Danca kelimeler( ünvanlar,yer adları , silahlar) ve karakter isimlerin çokluğu yüzünden okunması yorucu bir kitap