Şah la bir serinin daha sonu geldi. Bu serinin en sevdigim tarafı olay silsilesi hiçbir şekilde tahminlerimle doğru orantılı ilerlemedi. Ve yook artık dediğim bir çok nokta oldu. Sevmediğim tarafı ise okuyucuyu şok eden bir iki olayın aynı şekilde tekrar etmesiydi ki ilk okudugumda süper gelen şey ikinci veye üçüncüde kabak tadı verdi. Ve birde knox😍 seni keşke birazdan fazla okuyabiseydim hatta ve hatta senin ağzından bir kaç bölüm ne kadar da muhteşem olabilirdi😍 ki bu duyguyu tanrıça serisinde hades içinde hissettim😅
İlk kitabın güzelliğini 2.kitapta bulamayıp umudumu bu kitaba bağlamıştım,boş çıktı :(
Sonunda bitti. Seriye genel olarak bakınca bir yerden sonra okurken sıkılmaya başladım. Sanki olaylar sürekli tekrar ediyormuş gibi geldi.
Kitty Doe ve Daxton’ın gerçek kimliği üzerinde duruluyor.
Kitty, Daxton’ın gerçek kimliğini halka afişe etmek için tehlikeli oyunlar oynuyor.
Hükümetin Piyonu olarak çekildiği bu oyunda asıl oyun kurucunun kendisi olduğunu gösteriyor. Açıkçası sadece Knox’u okumayı yeğlerdim. Benim için ortalama bir seriydi.