Sevgilimin Sevgilisi

Sevgilimin sevgilisi, ismine yakışır şekilde aşk, tutku ve aldatma üzerine. Başından sonuna kadar karşılıksız aşklar, sebepsiz aldatmalar kitabın baş kahramanı.
Yazar gerekli yerlerde gerekli merak ve ilgiyi sağlamaya çalışmışsa da çok zorlama olduğu açıkça belli oluyordu. Üstelik kitabın en merak edici kısmını açıklamayıp havada bırakması tam bir hayal kırıklığı oldu. Zaten sıkılarak sonunu getirmeye çalışmıştım, belki sonunda iyi bir şeyle biter diye umuyordum ama umduğum gibi olmadı. Tam bir zaman kaybıydı.

Birkaç alıntı:

"O kadın deli, gerçekten deli. Köpek almak için ruhsat almak gerekirken nasıl oluyor da her isteyen çocuk sahibi olabiliyor? İzin vermemeleri gerekiyor."

"Ona söyleyecek misin?"
Aidan yarım bir dönüşle kız kardeşine baktı. "Kime ney söyleyecek miyim?"
"Sinead'e, ona aşık olduğunu."
Olasılıkları gözden geçirdi: Rol yapmak, gülüp geçiştirmek, yalan söylemek. Ama karşısındaki Jodie idi. İşe yaramazdı. Çaresizlik ve inkar içinde mücadeleye girişti. Bu konuda konuşmak, onu dillendirmek istemiyordu çünkü dillendirene kadar kendini bunun bir yanılsama, kalbinin ona oynadığı bir oyun olduğuna, geçip biteceğine, kendisinin de kimsenin de ciddiye almaması gereken bir şey olduğuna inandırmaya devam edebilirdi. İçinde mühürlü tutabilirdi, kimsenin bilmesi gerekmezdi. Bu sırrı açığa çıkarıp havayla, güneşle, irdelemelerle temas ettirerek kirletmek istemiyordu. Kimsenin bilmesi gerekmesin diye derin be karanlık bir yerde saklı tutmak istiyordu. Ama bu, her ne ise bu, kendi bile fark etmeden kök salmıştı, esnek ve boğucu dallarını benliğinin her köşesine uzatıyordu. SF/205