Tuhafiyedeki Hafiye

kitabın girisi beni ilk cezbeden şeydi sanirim. çok eglenceli bir giriş ve devamı da boyleyse cok severek okuyacagim dedim. %90 cok keyif aldim okurken. hikayenin bence iki kahramani var! biri Aziz, digeri tuhafiye. aziz aslinda tipik turk veledi. annesi tarafından simartilarak , pamuklara sarilarak buyutulmus ki zaten başka turlusu onun karakterine ters. vurdum duymaz. ben merkezci biri. cevresinde olup bitenden hic mi hic haberi yok. ta ki babasi olunceye kadar. babasi annesinin zorlamsi ile elde avucta ne varsa Aziz rahat etsin diye ortaya dokmusler. ama olmeden once biraktigi vasiyet uzerine, istemeye istemeye devrildiği tuhafiye dukkani, Aziz'in hayatını kokten degistirecek. daha fazla detay vermek olmaz okumaniz gerek. bana göre bir iki diyalog cok fazla ayrinti iceriyordu ve cooook sikildim. devlet yapisi veta siysi seyler beni cok sıkıyor ama siz seviyorsaniz sorun degil. bir de sonu. sanirim sonunu bir kez daha okuyacam, ya uykusuzluktan tam anlayamadim yada biraz hava da kalmis. velhasil kelam, yeni bir yerli yazar okumak isterseniz , hele bu kitap cerez tadinda olsun derseniz tam size gore.