Üç Kız Kardeş

Serinin üçüncü kitabı , ama ben maalesef en son okuyacağım kitabı yani serinin son dördüncü kitabı"Kalbimin Can Mayası" nı okuyunca finali baştan belli film izlemek gibi oldu benim için. Oysaki bilmeden de olsa çok daha fazla yaşayabileceğim okuma keyfini bu sebeple biraz daha sönük hissetmiş oldum. Yalnız kitapların her biri muhteşem akıcı, ailevi, doğal ve gerçekçiydi. Her bir kitabı okumaya başlarken kitabın içinde yaşıyorum okuduklarımı adeta. Kardeşlik, annelik, evlilik, dostluk, vefa, güven, kaybedilen sevdiklerimiz, sadakat ve daha bir sürü güzel şeyi daha ne kadar güzel anlatılabilirdi bilemiyorum. Keşke seri devam etse ve biz okumaya devam etsek.

Sıcak samimi bir öykü okudum. (Ödünç14)

sf.20
Her şey zamanında nasıl da ilahi bir nefesle kavuşuyor. Bir kenarda sabırla, sessiz bir uyku halinde, sırası gelene dek gizemini koruyor
sf.86
Eskiler, “Kalbini şimdi ölecekmiş gibi, evini misafir gelecekmiş gibi temiz tut,” derlerdi.
sf.116
“Çalan kendi geleceğinden çalar, yalan söyleyen kendine yalan söyleyecek yolu açar, aldatan aldanır, kötü kalpli insan dünyadaki cehenneme yol alır”
sf.123
Hayatının bir yeri, bir parçası ağrımadan, sahibi olduğu marifetlerin nerede ne işe yaradığını bilemiyor insan. Sabrını, dayanıklılığını, hayatta kalma içgüdüsünün şiddetini böyle anlarda görüyor. Nefesin, günün, yaşamanın kıymetünü anlamak diyelim buna ve anlamak da yıllar alabiliyor.
sf.290
Sözün şiirin mükemmelidir
Senden başkasını seven delidir. S.Ali