Yakıcı Sır

Stefan Zweig 'in okuduğum üçüncü kitabıydı. Anlatım ve akıcılığı çok iyiydi. On iki yaşındaki Edgar 'ın annesi ile ilgili yaşadığı psikolojik gerilimi konu alan ve okura farklı bir bakış açısı sunan başarılı bir eser bence de. Fırsat ve imkan buldukça Stefan Zweig okumaya devam edeceğim sanırım. Kalemini sevdim.

Sanırım ben kitabın özetinin özetini okudum. Çünkü yaptığım bazı araştırmalar kitabın 280 sayfa civarı olduğunu gösteriyor.

Kitap daha ilk sayfadan sizi sürüklemeye başlıyor. Yazar, oluşturduğu karakterlerin psikolojisini çok başarılı bir şekilde yansıtmış. Edgar, Baron'dan sadece şu ana kadar görmediği sevgiyi istiyordu. O anneyi kitap boyunca şöyle bir sarsmak geldi içimden. Ben Baron'u kötü biri olarak göremedim. Baron sadece çıkarını düşünen biriydi. Sonlara doğru hak ettiği dersi almasını içimin yağları eriyerek okudum.

Kısacası, sevgisizliğin ve aldatılmışlığın bir insanda nelere yol açabileceği Yakıcı Sır'da çok güzel anlatılmış.

http://belleninkutuphanesi.blogspot.com.tr/2016/05/yakc-sr-yorum.html

Günübirlik heyecan arayan bir adam, çoçugunu ilgisiz bırakan bir kadın ve sevgiyi, şefkati arayan bir çocuk...

Yakıcı Sır, tatil için gittiği yerde evli kadını elde etmek isteyen bir adamın öyküsünü, çoçuğun gözünden nasıl göründüğünü, annelik ve kadınlık arasında kalan kadını akıcı ve sade bir dille anlatıyor.

Anlatım, analizler Stefan Zweig'in okuduğum diğer öykülerindeki gibi çok iyi, ancak konu için aynı şeyi düşünmüyorum.

Stefan Zweig karakter incelemesi konusunda, başarılı yazarlardan biridir. 'Yakıcı Sır'da küçük bir çocuğun iç dünyasına inerek; masum gözlerle gördüklerini, kendince yorumlaması ve çözümleme çabaları anlatılmaktadır.
Çapın bir kişilik olan Baron tatil için gittiği otelde, vakit geçirmek maksatlı, küçük bir çocuğun annesini gözüne kestirir. Kadına yaklaşmanın en kolay yolunun çocukla arkadaşlık kurmak olduğunu düşünerek harekete geçer. Yalnız olan bu çocuk Baronun ilgisi karşısında çok mutlu olur. Kadınla samimiyet kuran Baron küçük arkadaşını görmezden geldikçe çocuk, Baronun gerçek yüzünü görmeye başlar. Annesinin de bariz yalanlarını yakalandıktan sonra ikisine de kin besleyen çocuk, annesinin tehlikede olduğunu sezerek harekete geçer.
Tavsiye edebileceklerim arasında yerini alan eser gayet akıcı ve etkileyici.

Stefan Zweig okumayı sevmeme rağmen bu kitabı okurken sıkıldım.

Kısa bir tatil için Alplere giden çapkın baron, on iki yaşında oğlu olan evli bir kadını gözüne kestirir. Annesine ulaşmak için çocukla yakınlık kurmaya başlar.İlgiye ve önemsenmeye aç olan çocuk gördüğü bu yakınlık sayesinde barona bağlanır. Ancak bu ilginin zamanla annesine yönelmesi kıskançlık duygusunu harekete geçirir. Ve kısa sürede baron tarafından kullanıldığını acı bir şekilde anlar. Bundan sonrasında annesi ile baronun anlam veremediği yakınlığını engellemek ve yetişkinlerin davranışlarını çözebilmek için kendince bir mücadeleye girer.
*
Biz öyle değil zannetsekte aslında çocuklar her şeyi duyup, görürler..
12 yaşında bir çocuğun duyguları ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi.

kitabın ilk başlarından karakterin kim olduğunu anlamıyorsunuz :)son 30 sayfasında neredeyse şekilleniyor herşey