İlk kitaptaki giriş gayet şık bir şekilde gelişmeye başlanmış bu romanda. Çaresizliklerine hayal güçleriyle sarılanların hikayesi.
Yaşar Kemal'in en sağlam en güzel klasiği, Meryemce'nin konuşmaması, Taşbaş'ın ermişliği, köylünün Taşbaş'ı bir mite dönüştürmesi ve inanılmaz karakter betimlemesi, okuduğum en iyi kitaptı.
Destansı bir hikaye anlatılmasına rağmen konunun kendi içerisinde uzadıkça uzaması sıkıcı bir hale getiriyor. Bunca sayfada anlatılan kompozisyonu daha akıcı ve daha geniş bir gözlemle çarpıcı hale getire bilirdi. Kitabın sonunda rastlayacağını tahmin ettiğiniz şeylerin doğru çıkması da biraz daha alınan lezzeti kısıyor. Tüm bunlara rağmen kendi dünyamızdan kendi milletimizden olan yazarlarımızın eserlerini okunmasını yünündeki düşüncemi de ifade etmeden geçemeyeceğim.