Yeraltından Notlar

okumak ızdıraplıydı bazı yerlerde:

"bence a, aslında b idi, sizi kandırmak için öyle dedim b asıl b, beni yalancı sanıcaksınız ama değilim gerçekte a. beni yalancı sanıp sanmamanız umrumda değil ama ne a ne b. ben yalancı değilim"

gibi...

"Kendi isteklerimle yaşayabildiğim sürece, kurduğunuz yapıya tek bir tuğla koyarsam kahrolayım."

iyi. 5-6 ay da bir tekrar tekrar okunacak kadar iyi.

İnsanı anlama yolunda faydalı bir eser. Çeviri de çok önemli. İyi bir çevirisi okunmalı.

bir dostoyevski şaheseri daha. kendi ruhsal girdabında sürüklenen, yalnız bir adamın hikayesi.

İçeriği gayet dolu olan,okuyucusunu derinden etkileyen bir roman.Tavsiye ederim.

Çok düşünmemi sağlayan unutulmaz bir eser çok sevdimm.))

Dikkatli okunulduğu zaman Türk aydını ile Rus aydını arasındaki benzerlikleri şaşırarak keşfedeceksiniz. Zeki Demirkubuz bu benzerliği iyi yakalamış ve filminde de yansıtmıştı. Kitap aydınların içine düştüğü batıcı özünden kopmuş durumu benzeri olmayan bir şekilde anlatıyor.

Bize insan olmak, yani etiyle kemiğiyle insan olmak bile yük geliyor ; bundan utanıyoruz. ''Soyut insan'' diyebileceğim garip yaratıklar olmaya can atıyoruz. Biz ölü doğmuş kişileriz, zaten çoktandır canlı olmayan babaların soyundan ürüyoruz ve bu duruma gittikçe daha çok beğeniyor, bundan büyük haz duyuyoruz. Neredeyse bir kolayını bulup bizleri doğrudan doğruya düşüncelerin doğurmasını sağlayacağız.

keşke hiç bitmeyen sonsuz bi kitap olsa.. :/ bi daha bi daha bi daha okunmaya değer.. ender bi eser.

Eğer Dostoyevski ile konuşma fırsatım olsaydı ona ilk soracağım şey "güzel ve yüksek şeylerin" anlamı olurdu. Bu denli bir karakter analizine başka bir kitapta rastlamadım. Kendini bu kadar yerip yüceltmesi garip geliyor insana sonra kitabın tonuna alıştıkça kendinden parçalar buluyorsun kitapta.Tavsiye olunur.
P.s: Kitabı okumadan önce Dostoyevski'nin diğer eserlerini okumanızı tavsiye ederim.

Herkesin içinde var olan yer-altından sesleniyor. İçimizdeki karanlığın yerini belirtiyor tam olarak. Her zaman mağrur, onurlu gururlu davranışlarımız olmuyor değil mi?

"Hepimiz şöyle veya böyle hayattan uzaklaştık, aksıyoruz. Hatta o kadar uzaklaştık ki hayattan, gerçek “canlı hayata” yönelik bir tiksinme duyuyoruz ve bu nedenle de onu hatırlatan şeylere tahammül etmemiz mümkün değil. Bazen niçin çabalıyoruz, neyi yüceltiyoruz, ne istiyoruz? Kendimiz bile bilmiyoruz. Eğer tuhaf arzularımız yerine getirilirse bile bu bizi daha beter duruma sokacaktır. Haydi deneyin, haydi bize mesela daha fazla özgürlük verin, aramızdan herhangi birinin ellerini çözün, faaliyet alanını genişletin, vesayetinizi gevşetin ve biz… evet sizi temin ederim ki, biz derhal geriye dönüp vesayet altına girmek isteriz. "

Kitap iki bölümden oluşmakta. Birinci bölüm deneme tarzında yazılmış, yazarın iç çekişmelerini net bir şekilde görebiliyoruz. Mesela bir taraftan batının kötü olduğunu anlatırken diğer taraftan içten içe aslında iyidir dediğini hissedebiliyorsunuz. Akıcı bir kitap değil ama okunması tavsiye edilir.

en yaratıcı usta yazarlardan dostoyevskinin ustalaşma yolundaki sağlam domino taşlarından biri bu kitap. farklı bir üslubu var. sanki kitap okumuyorsunuz da karşınızdaki biriyle sohbet ediyorsunuz. kafası karışık ve kısa bir anda bi söylediğini yalanlayan bir yer altı adamı. bugüne kadar okuduklarım içinde en ilginç karakterlerden biri.bazen kızıyor bazen de ona hak vermeden edemiyorsunuz. aslında bu anti kahramanımız tamda hayatın içinden biri ve bazen ayna da bazen çevremizde bu yeraltı adamlarına rastlıyoruz. okunması gereken bir kitap. ama her kesime de hitap etmeyeceği de açık

Kitap yarısına kadar zor gitti.Buraya kadar yazarın iç konuşmaları,fikirleri vardı.Bu konuşmalarda ise daha çok insanın iç dünyası ile ilgili daldan dala atlama hali hakimdi.Öyle ki ne anlatıyordun, şimdi ne yazıyorsun dedim çoğu kez. Burda anlatılmak istenen ise tek bir şey vardı ''insan mantıksız , bencil bir yaratıktır.''

İkinci kısım ise daha sürükleyiciydi ve sıkıcı değildi. Bunalarak okuduğum kısımları affettirir gibi oldu. Burda da Dostoyevski'nin vermek istediği mantıksızlığı gördüm ; ama bu defa olayların içinde. İronik bir tarzda çoğu basit davranışları gözümüzde fazla büyüttüğümüz anlatılmaya çalışılmıştı. Öyle ki ona omuz atan, ya da onun yanlışlıkla çarptığı bir askerle düello etmeye niyetlendi :)) Fakat bir türlü o askeri bulamadığı için planı suya düştü :)) anlatılan karakter hem deli, hem bencil, fazla felsefik ve fazla gururluydu :)

Kendini olduğu gibi yansıtmamış olabilir bu kitapta Dostoyevski. Ama çok gerçekçi bir anlatımla kaleme almış olduğu için satırlarını, okuduğum nerdeyse her cümle de "Aaa, evet bende de öyle oluyor." diye düşünmekten kendimi alamadım.

Kişilik çatışması içierisinde hayata ve insana dair bilgece sözler ve alabildiğine felesefe .Kitabın başlarında dikkatli gitmek gerekiyorki içine girilebilsin. Sonlara doğruda bitmesin istiyorsunuz.
Etrafınıza şöyle bir göz gezdiriniz! Gerçek hayat denilen şeyin ne olduğunu, nerede olduğumuzu bilmiyoruz bile! Kitaplarımızı ve hayallerimizi elimizden alsalar, öylece ortada kalakalacağız. Neyi sevip nede nefret ettiğimizi bilemeyeceğiz. Etiyle, kemiğiyle gerçek birer insan olmak o kadar zor ki!.

Hani derler ya hacmi küçük ama içeriği çoook büyük işte öyle bir kitap. Hayatın arka planda bıraktığı bir karakter kişilik çatışması yaşamakta ve üstat bunu öyle güzel kaleme almış ki kendimizle yaptığımız iç konuşmaları buluyoruz zaman zaman.. Dostoyevski deyince çok fazla söze gerek olmadığını düşünüyorum ve okumayı düşünenlerin bir an önce başlamasını tavsiye ediyorum..

Yeryuzunun dunyevi hazlarina, yeryüzündeki tutkulara, kapılarını kapamış insanların dünyasını anlatır Dostoyevski. Nefret edilesi bu somutlugun icinden ne cikar, ne girer icine..Oyle ortada kaliverir..Kendi yeraltini, bu yeryuzune tasir..

Bu, cogunlugun icine islemis kalabalik- yozlasmis dunyayi, bu cogunlugu, bu kirli arzulari olan insanlarin bu hale soktugu yeryuzunu hic bir zaman kendine yakin bulmamistir. Tek beklentisi belki de yok olmak, geldigi gibi sessiz sedasız biçimde gitmek, kurtulmak yığınların arasından..

"Her seyi fazlasiyla anlamak bir hastaliktir. Gercek, tam manasiyla bir hastalik..

Dostoyevski den bir büyüleyici eser.Bir insanın iç çatışmalarını çok güzel anlatmış. Kitabı okumadan önce tiyatrosuna gitmiştim. Oyunu da çok güzeldi. İnceden bir mizahı, insanın kendisiyle mücadelesini ve o iç dünyanın sesini dinlemeyi sevenler için ideal kitap. Okumanızı tavsiye ederim oyununu da mutlaka izleyin.

İstikrarsız düşüncelere sahip bir adamın iç dünyasında hissettiklerini anlatıyor. Biraz abartılı olsa da her insanın zaman zaman böyle durumlara düştüğü, benzer duygular yaşadığı bir gerçektir. Edebiyatla ilgilenen herkesin mutlaka okuması gereken bir eser. Okumayanların da çok büyük bir kaybı olacağını sanmıyorum.

Açıkcası kitabın başlarını çok sıkıcı bulmuştum ilk 70 sayfa sanki kitap hiç ilerlemiyordu,yazar hep kendi fikirlerinden bahsediyordu dedim ki artık kitabı yarım bırakayım daha fazla dayanamayacağım ama sonra düşündüm,yok dedim kitaba olmasa da yazara saygı duymam lazım çünkü benim en sevdiğim kitaplardan biri "suç ve ceza" adlı kitabı idi.Tek kelime ile süperdi,o yüzden böyle bir düşünce içine girdim sonra bu kararımdan çok memnun oldum gerçekten ilerledikçe kitap güzelleşmeye başladı yazar birden size bir anımdan bahsedeyim dedi ve beni de anlattığı hikayenin içine sürükledi keyifle okudum kahramanımıza çok üzüldüm,acıdım sonu da acıklı bitti ama sonlara doğru güzelleşen bir kitaptır kendisi.Kırdığım 5 puan ilk baştaki sıkıcı bölümler,verdiğim 5 puan ise sonlara doğru güzelleşen hikaye içindir.Kitaba yeni başlayanlar için biraz sabır diyorum:))

baş uçlarımdandır vesselam !

Toplumu ahlaksal olarak sorgulayan bir başyapıt. Kitabı beğenenler için bir öneri : Zeki Demirkubuz'un Yeraltı filmi gerçekten çok iyi bir uyarlama olmuş.

Beni bu kadar etkileyen başka bir kitap okumadım...cümlelerin altını çizme gibi bir huyum yoktu ama bu kitabı resmen karaladım...müthiş harikulade

Zeki Demirkubuz'un Yeraltı ismiyle uyarladığı bir romandır. Filmi de izlenmeli, kitap da okunmalı.