Zazie Metroda

Tatlı tatlı akan, hızla ilerleyen, hiç sıkmayan bir roman.

Zazie adlı küçük, ele-avuca-sığmaz ve azcık-edepsiz. Bir kızın dayısını ziyaret etmesiyle başlayan eğlenceli olaylar silsilesi. İlginç karakterler, akıcı ve komik diyaloglar...

Yazar Queneau olunca insan oulipo'ya veya 'patafizik'e dair anlatım biçimleri, oyunlar bekliyor ama yok. Tabi yine de fazlasıyla argo kullanımına ve bazı kelime oyunlarına yer verilerek romanın dili zenginleştirilmiş ve biricikleştirilmiş.

Çevirisine gelirsek, ki çok beğendim, sayın Tahsin Yücel argo ifadeleri pek bi' güzel aktarmış dilimize, tadından yenmez. Bazı bazı anlamsız söz grupları, düşük cümleler, zaman kaymaları var ama ben bunları Tahsin beye bağlamıyorum, bunlara Raymond Queneau'nun denemeleridir deyip geçiveriyorum.

Pek tatlı, merak uyandırıcı kısacık bir kitap bu, keyfini sürün.

Okuması pek keyifli Raymond Queneau romanı. Soy adı da zihnime oulipotik bir imge kazıyan Queneau romanında, Tahsin Yücel'in çevirisi de keyfe keyif katmaktadır.

Toplumsal alt kesimin yaşama sürerliliğindeki hoş ayrıntılar metin arasındaki tek bir cümleye dahi sığdırılırken, yer yer okurun görmesini isteyerek bunu asla açığa çıkartmaz Queneau. Diğer yandan argonun kullanımı, şaşırtıcı biçimde ifade edilenin çoğalmasını sağlar.


Gece bekçisi olarak çalışan Gabriel gerçekten de gece bekçisi midir, yoksa sosyal baskının yaratacağı bir gerilim nedeniyle asıl mesleğini 'hazır cevap götüm' diyeceğim Zazie'den mi gizlemektedir?

"Yirmi yıldır çıkmamıştım buraya," diyor charles. "oysa çok insan getirdim"
Zazie'nin umrunda bile değildi.

Taksici Charles'in bu yakarışı aslında bunu duyacak pek çok kimseye bir şey ifade etmeyecektir zaten. Ve bu ekonomik yapının çaresizliği sıkla metin arasında vurgulanır.

Zazie ve Gabriel'in iki gün süren maceralı birliktelikleri renkli karakterlerle süslenir ve Marceline tatlı konuşur.