okuduğum bir kitaba göre: ben, vişneli pasta yerken, yediğim pastanın vişneli bir pasta olduğunu umursamayacak, pastanın hazımsızlık yapıp yapmayacağını düşünecek, yinede pastayı yerken hiç konuşmayacak ve bittiğinde tabaktaki kırıntıları parmaklarımla toplayacak biriyim.

Prensip olarak aşk. Temel olarak düzen. Amaç olarak ilerleme.!