ne kadar garip bizi samimiyetin hastalık olduğuna inandırmaya çalışıyorlar. inanınca, herkes gibi olunca, aptallaşınca iyileşiyoruz.

"Minik elmasim" dedi büyükannem sonunda. "Ömrünün geri kalanini bir fare olarak gecirmek zorunda kalacagina üzülmeyecek misin?" "Bu umrumda bile degil diye yanit verdim,bizi seven biri varsa kim oldugumuzun ve nasil göründügümüzün hic önemi yok!" -Roald Dahl (Cadilar Cadilik Yapar)

Bir sahaf kitabındaki nem ve küften elime geçen inanılmaz sevinci birilerine geçirememekten gelişti bende bu bireysellik bilinci.

Oynadığımız bu oyunda, kazanmak söz konusu değil. Ama bazı yenilgiler ötekilerden daha iyidir...