ŞİİR SEVEN, EDEBİYAT SEVEN, İKİNCİ YENİYE AŞIK OLAN, YAZMAKTAN VE YAZILANLARI OKUMAKTAN MUTLULUK DUYAN, KALABALIKTA ÇAY YALNIZLIKTA KAHVE, YAĞMURLU GÜNDE ŞİİR OKUMAYI SEVEN VE MAVİNİN HER TONUNA AŞIK OLAN 21 YAŞINDA BİR SİYASET BİLİMİ ÖĞRENCİSİYİM. SİYASET Mİ EDEBİYAT MI DESELER İKİSİNİ DE SEÇMEZDİM AMA HAYAT İŞTE İKİSİNİ DE ÇOK SEVDİM. VE DAHA NİCELERİNİ HİÇ UMMADAN SEVEBİLİRİM.

Çocuktun, bir sabah kütüphanende beyaz bir kitap gördün. Kırmızı bir kalp ve küçük bir balık seni gözüne kestirmiş, konuştukça konuşuyordu. Bazen yaramaz Pıtırcık, bazen onurlu Nemeçsek. Hepsini dinledin, hepsini okudun. Büyüdün, gülünün solduğu bir akşam. Öfkelendin, haklıydın üstelik, nasıl oldu anlamadın, bilinen bir sokakta kayboldun. Şimdi sana kim karşı çıkarsa çıksın, elbette okudun, utanacak değilsin, ağladın ve sevindin bir yüzyıllık yalnızlığa. Şimdi.. Artık senin yanında ben de varım. Anlatacaklarımı dinlesen, sen anlatsan ben de seni okusam. Yani artık ikimiz. Ne dersin?