Bugün yaşasalardı? Tolstoy fabrikasını işçilere dağıtırdı. Dostoyevski her gece reality show izlerdi. Turgenyev New York’tan Rusya üzerine yazardı. Puşkin intihar ederdi. Gogol İspanya kralı olurdu. Byron “Türkiye’de WMDs var” derdi. Shakespeare’e kartel derlerdi. Conrad Arap Baharı temalı yazardı. Joyce en büyük hard porn koleksiyonuna sahip yazar olurdu. Wilde Morrissey’in kankası olurdu. Woolf yine intihar ederdi. Nabokov yaratıcı yazarlık atölyesi açardı. London yaşam koçu olurdu. Sylvia yirminci intihar girişiminde bulunurdu. Faulkner mail hesabını hiç kontrol etmezdi. Carver, Semra’yla evlenirdi. Hemingway Suriye iç savaşını Dubai’de otelde internetten takip eder, Suriye’den diye yazardı. H. James Nişantaşı’nda otururdu. Pound gerçeği görürdü. Ginsberg gece Shake’in e takılır, gündüzleri Bdp’yi savunurdu. Melville ne yapacağını bilemezdi. Marx Zizek’i tekme tokat döverdi. Goethe en çok saygı duyulan köşe yazarı olurdu. Mann her gün marketten kasayla maden suyu alırdı. Tucholsky yanında silah, ip ve hapla gezerdi. Zweig intihar etmediğine önce sevinir, sonra pişman olurdu. Böll lunapark işletirdi. Rilke couchsurfing’le dünyayı gezerdi. Nietzsche bekar evi tutar kimseyle muhatap olmazdı. Wittgenstein susardı. Kafka yine evde kalırdı. Flaubert gurme programlarını kaçırmazdı. Balzac Brezilya’ya yerleşirdi. Rimbaud tüm servetini nakit olarak yanında taşırdı. Perec Apple Store’a uygulama yazardı. Vian Hollywood’da aktör, yönetmen ve senarist olurdu. Maupassant Karaköy’de takılırdı. Cervantes Trabzon’u değil Antalya’yı isterdi. Pessoa 18 bin ayrı mail adresi alırdı. Sabines’e Posta beş milyon teklif ederdi. Kierkegaard üç gazetede farklı isimlerle köşe yazarlığı yapıp, kendi kendine polemik çevirirdi. Ovidius Fashion Tv izlerdi. Platon Yunanistan’daki ekonomik krize çözüm olarak diktatörlük önerirdi. Özdemir Asaf twitterda en çok takipçili şair olurdu. Kemal Tahir Türkiye’deki Ermeni Tarihi üzerine yazardı. Orhan Kemal kebap salonu açardı. Sabahattin Ali, Abdullah Gül’ün öğle yemeğine çağrılmazdı. Tezer Özlü diş hastanesinden çıkmazdı. Oğuz Atay yine tutunamazdı. İbrahim Kahramani diye biri yazmış,hoşuma gitti.

''Adam vardır, Aristo'yu Atina kerhanelerinin adresini sormak için, köşe başında bekler. Adam vardır, kenef süpürtür Venüs'e. Ve kitabı, ağzına kadar ruhla dolu kutsal bir emanet olarak değil, maddi refahına hizmet edecek bir hüddam olarak görür.'' Cemil Meriç - Jurnal Cilt 1 ************************************************* Pek ziyade dalgın kaldığımı fark eden arkadaş, ''yine neyin var??'' dedi. ''hiç'' dedim. Bu 'hiç' yalnız hali tarifen söylenmemişti. Ağzımdan çıkan bu 'hiç' sözü, vasf-ı kainat'idi. Şehbenderzade Filibeli Ahmet Hilmi - Amak-ı Hayal ************************************************* ''Bu toplumda biliyor olmak mutlak surette bir haksızlığa maruz kalmak demektir. çünkü bilgi borçlandırır, anlamak zorunda bırakır. cahil, acıma duygusu uyandırır,. yıkıcılığı bağışlanır. bu onların lüksüdür. oysa, aydın bilgilenmek gibi bağışlanmaz bir suçtan müebbeten mahkum edilmiştir. bastığı yerde ot bitmeyen cahili vicdanının demir parmaklıkları arasından seyreder.'' Alev Alatlı - Viva La Muerte! ************************************************* Örneğin, ''Sarthe bu inancı taşımaktadır ve kitabında şunu söylüyor'' diye anlatırım.Bu artık bir bilgi meselesi değildir, karşıtlık yada yandaşlıkla bi alakası kalmamıştı bunun. Sonra biri gelip 'hayır' diyor. Soruyorum ''neye göre hayır, ben bunu direkt Varlık ve Yokluktan aktardım, sen neye dayanarak hayır diyorsun?'' Haftalar önce bi dergide sarthenin mektuplarından birinin çevirisi vardı, onu okudunuz mu? orada konu böyle değil'' Beni gazeteye havale ediyor sonra da o makaleyi okuduğu için kendini bu işin hocalığını yapan benden daha otorite sayıyor. Bu artık gerçekten yüzsüzlük... Ali Şeriati - Marksizm ************************************************* Bir ben elde etmenin gerekli koşulu da yalnızlık ihtiyacı hissetmektir, yalnızlık ihtiyacı kişide ruh bulunduğunun göstergesidir Ancak ne yazık ki yalnızlığa dayanamayan varlıklar yalnızlığın değerini bilen insanlardan fazladır. Toplum olarak yalnızlığı benlik gelişiminin hayati bir gerekliliği olarak görmek yerine cezalandırmanın bir şekli olarak anlarız. Soren Kierkegaard - Kierkegaard Üzerine(Susan L. Anderson) ************************************************* Bazen yalnız yaşayan birinin toplumu sevmediği söylenir ve buna kanıt olarak topluma karışmak istememesi gösterilir. Bu durum bir kimsenin gezintiye çıkmayı sevmediğini söylemeye ve kanıt olarak da geceleri Bondy ormanında gezmeye çıkmayı sevmediğini göstermeye benzer. Arthur Schopenhauer - Aforizmalar