Müthiş bir yalnızlık derdi benimkisi. Ne yana dönsen batan cinsten.

"Dünyaya nasıl göründüğümü bilmiyorum ; ama ben kendimi, henüz keşfedilmemiş gerçeklerle dolu bir okyanusun kıyısında oynayan, düzgün bir çakıl taşı ya da güzel bir deniz kabuğu bulduğunda sevinen bir çocuk gibi görüyorum." Isaac Newton

Bazen aslında bu dünyaya değil tamamen fantastik bir ülkeye ait olduğumu düşünüyorum . Sanki bir vampir saldırısı falan olsa herkes kaçarken ben sarılırmisim gibi geliyor :D genelde insanların hayatlarını bilmiyoruz binlerce insanla karsilasip konuşuyoruz ama kafalarinda neler var ? Ne hayal ediyorlar ? Ne gibi hayatlar yaşıyorlar , merak konusu . İşte bu yüzden de kitap okuyorum . Farklı hayatlar farklı deneyimler . Belki "o an " gerçekten de karşımıza çıkacak , bilemeyiz . İşte bu yüzden okuyorum kendimi sürekli " o an " a hazırlıyorum . Biliyorum ki gelecek . Ve geldiğinde hayatımı değiştirecek ...