A figure of despair staring into the nothingness, lost among life suckers.

//..Beni eylemlere çağır dost, zula bir mekanda çay içmeye mesela...

Yormak istemiyorum artık kimseyi, yorgunum zira! Kelimeleri yan yana getiresim yok, kendimi anlatmak için. Yeni bir alfabe arıyorum konuşabilmek için. Hiç söylenmemiş sözler duymaya ve yeniden cümleler kurmaya ihtiyacım var. Yetmiyor bildiklerim... - Can Yücel