Kâtib-i kelâm. İnatta bir murâd ki şu anı nâmurâd, amma sonu elbet bermurâd. Kitap okumayana aşık olunmaz. Ve kitaplardaki insanları sokaktakilerden çok sevdim.Hayat dediğin; gece uyuyamamak, sabah uyanamamak arasında gelip gidiyor işte. Uzun ince bi yolda incelikli bi hayta. Sizde yazın bana, inceliğinizi unutmam ;)

Sorgulanmamış hayat, yaşamaya değmez. -Sokrates-

Çocuktun, bir sabah kütüphanende beyaz bir kitap gördün. Kırmızı bir kalp ve küçük bir balık seni gözüne kestirmiş, konuştukça konuşuyordu. Bazen yaramaz Pıtırcık, bazen onurlu Nemeçsek. Hepsini dinledin, hepsini okudun. Büyüdün, gülünün solduğu bir akşam. Öfkelendin, haklıydın üstelik, nasıl oldu anlamadın, bilinen bir sokakta kayboldun. Şimdi sana kim karşı çıkarsa çıksın, elbette okudun, utanacak değilsin, ağladın ve sevindin bir yüzyıllık yalnızlığa. Şimdi.. Artık senin yanında ben de varım. Anlatacaklarımı dinlesen, sen anlatsan ben de seni okusam. Yani artık ikimiz. Ne dersin?