Erol Mütercimler'e karşı duyduğum içten içe her gün biraz daha artan soğuma hissiyle kitabı da yarım bıraktım. Tamamlayacağım bir aralık elbette... Ancak şu an ona karşı hissettiklerim ve ruhsal durumum buna engel.

Her ne kadar kitabın yazılış amacı Atatürk'ü yıpratmak olsa da; ben okudukça daha fazla hayranı oldum. Zira satır aralarına gizlenmiş haset, yenilginin dayanılmaz ağırlığına binaen oluşmuş eziklik yazarı o kadar ele vermiş ki, kısaca keyif aldım:) Bugün hala tüm dünya üzerinde sonsuz bir saygı ile bahsedilen Gazi Paşamla her satırda bir kez daha onur duydum... Kitaba ortalama not verme sebebim ise tamamen yazılışındaki niyetten ötürü 5 puan kırmamdır...;) Düzeltme; puanı 10 yaptım:)