Okurken o kadar çok keşke dedim ki anlatamam. Joey Goebel, Vincent Spinetti'nin Tuhaf Kariyeri'nde müthiş bir hikaye kurgulamış ve eğlenceli anlatım tarzı, yaratıcı diyaloglarıyla beni kendine hayran bırakmıştı. Anormaller o açıdan Joey Goebel klişesi olarak kalmış maalesef. Önceki romanıyla şimdiki arasındaki tek ciddi fark, hikayeyi pek çok ağızdan anlatması. Yine aşırı sürükleyici bir anlatım tarzı ama çok kestirme bir son. Ayrıca hikaye, önceki romanındaki kadar etkileyici de değil. Keşke şöyle yapsaydı, keşke böyle anlatsaydı, keşke şurasını uzatsaydı vs derken bir de baktım kitap bitmiş. Commonwealth'te umarım hayalkırıklığına uğratmaz beni Goebel.

Okuduğum en iyi modern bilimkurgu romanı diyebilirim. Neil Gaiman ve Michael Reaves sinema filmi gibi bir hikaye anlatmışlar. Neşeli, hüzünlü, eğlenceli ve aksiyon dolu müthiş bir kitap. Umarım en kısa zamanda iyi bir yönetmenin elinde iyi bir prodüksyonla filme dönüşür de keyifle izleriz.

Kitabı bitirmem biraz zaman aldı. O da zamansızlığımdan. Ama böylesi bir kitabı zaten kısa sürede bitirmediğime çok memnunum. Bilimkurgu ve polisiyenin bu kadar iyi harmanlandığı, disütopik bir şehirde geçen hikaye, her şeyiyle çok etkileyici. Zaten aldığı ödüller de kalitesinin nişanesi. Kesinlikle okunması gereken, müthiş bir roman.