Gerçek zamanlı distopya.

İnsanın kendini, erdemli olduğuna ikna etme çabasını gözünün yaşına bakmadan boşa çıkarıyor bu kitap. Kitapta anlatılanlar, tüm sayfalara ustalıkla yedirilmiş o yoğun öz kadar bağlıyor insanı kendine. Her karakterde başka bir açığımla karşılaşmak ağır geldi bana. Okuması kolay, kaldırması zor bir kitap. Bir yanda unutamadıkları günahlarıyla burkulan kalpler, diğer yanda olmayan iyiliklerinin propogandasıyla meşgul et ve kemik yığın yığınları. Kitabı okumadan evvel içinde bulunduğunu umduğu kısımda bulamayınca insan kendini kolay olmuyor bitirmek. Çok beğendim, ama benim gibi günahlarına göz kapamayı seçmiş olanlara tavsiye etmem. Kimse rahatından olmasın durduk yere.

Gülerek satın aldım bu kitabı. Şimdi bitti ve kaşlarımı çatmış odanın ortasında duruyorum. Güzel öykülerdi hepsi. Ama Ey Vatan adlı öyküyü ayrı bir yere koydum. Gerçek bir ustadan, gerçek Türkiye'den, gerçek kara mizah... (Bu arada 1957 baskısı bende :D)