Nazım Hikmet ile arkadaşlık etmiş olan Orhan Kemal'in birebir kendi ağzından oldukça samimi bir dille yazılmış bu eser, Nazım'ın hapiste bile umudunu nasıl koruduğunu ve insani ilişkilerini anlatıyor. Kısa bir eser olmasına rağmen içinde yoğun duygular barındırıyor.