Yunus Emre'nin öyküsü olduğundan kitap üçüncü şahıs ağzından yazılsa daha hoşnut olurdum. Hikayeyi Yunus Emre ağzından dinlemek, Yunus'un duygu ve düşüncelerini anlama açısından faydalı ve kolay bir yol olsa da hikayesinin bazı kısımlarını kendi ağzından anlatması mütevaziliği bozmuş. Öykünün biribirine bağlanması Yunus'un dizeleriyle olmuş, kitabın yazımında hoşuma giden tek yan bu. Yine bu nedenle kitaba başlamadan Yunus Emre'nin dizeleriyle haşır neşir olmak gerek.

Çok ucuz bir hikaye olmasına rağmen bu kadar tutması beni şaşırttı, Simyacı'yla kıyaslanamayacak kadar sıradan bu kitabın bu kadar satmasında "Simyacı'yı sevdiyseniz bunu da seveceksiniz" diyerek pazarlanmasının etkisi büyük sanırım. Yine bir zaman kaybı; en azından dili iyi ve akıcı.

Dili çok basit; buna rağmen akıcı değil. Hikaye çok sıkıcı. Tam bir zaman kaybıydı. Canan Tan'ın da benim de vaktime yazık. Bu kadar sıradan bir hikaye için basılan kağıda yazık.