Aşk yağmur gibi yukarıdan beslenebilir, çiftleri sırılsıklam eden neşeyle ıslatabilir.Ama bazen hayatın öfkeli ateşi altında aşkın yüzeyi kurur ve aşağıdan beslenmesi, kökleriyle ilgilenilmesi ve hayatta tuttunması gerekir.(S:162) Öfkeyi içinde tutmak zehir gibidir.Seni içerden yer.Nefretin bize zarar veren, şnsana saldıran bir silah olduğunu düşünürüz.Ama nefret kıvrık bir bıçak gibidir.Ve aynı zararı kendimize de veririz.(S:140)