Ne çok farklı kültür ne çok farklı inanç ve ne çok farklı sosyo-ekonomik seviyeyi içinde barındırırmış güzel İstanbul.. Hep bilirdik ama bu kadar gerçek hissederek, karakterlerin içine bu kadar girip onları hayatımızın bir parçasıymış gibi anlayarak yorumlamamışız hiç. Romanın hepsi de birbiriyle habersiz ancak ilişkili 15-20 karakteri de, düşünce yapıları da, kalabalık telaş ve debdebesiyle her ayrıntısı İstanbul'a ait İstanbul kokan bir roman. Yazar huzurlu bir aşkın sorgulamasını yaparken aslında , türban sorunundan aleviliğe, eşcinsellikten besleme bir yaşama, birçok azınlık durumunu ve insanların bu durumdaki kişilere bakış açısı altında neler hissederek nasıl bir yaşam sürdüklerini de sorguluyor. Oturup düşünerek,dinlenerek okuma ihtiyacı hissediyor insan. Bitince de insan şöyle bir nefes alıp "İşte İstanbul bu" diyor.. Mutlaka okunmalı :)

Ahmet Ümit'in kendi sınırlarını aştığı romanı demek yanlış olmaz sanırım. Kurgusuyla insanı öyle bir sürüklüyor ki kalınlığından gözünüz korkmasın, insan bir solukta sonuna gelmiş buluyor kendini. Ayrıca okurken insan hikayeye kendini kaptırmakla beraber zaman zaman kendini sorgularken buluyor. Tarihle ilgili olup polisiye-cinayet seven okurların asla kaçırmaması gereken bir roman.

Aşk'ı okuduktan sonra Elif Şafak'ın en iyi kitabının hep o kalacağını düşünmüştüm ancak İskender daha ilk sayfalarından Aşk ile yarışacağının sinyallerini veriyor. İlk 20-25 sayfada pes etmezseniz eğer sonrası sizi asla pişman etmeyecek, emin olabilirsiniz. Romanı bitirdikten sonra ise rahatlıkla okuduğum en iyi Elif Şafak romanı olduğunu söyleyebilirim. Yazarın her karakteri ayrı ayrı ele alması, hepsinin geçmişine inmemizi sağlaması ve son 100 sayfadaki mükemmel kurgu insanı hayran bırakıyor. Elif Şafak okurları kesinlikle es geçmemeli diye düşünüyorum..

Bu kitapla Buket Uzuner'in kesinlikle bir karakter romancısı olduğu kararını rahatlıkla verebiliriz. Baba-kız ilişkisi, kadın-erkek ilişkisi, babanın sevgilisi-kız ilişkisi, babanın sevgilisi-kızın sevgilisi ilişkisi şeklinde uzayıp giden bir ilişkiler analizi bu roman . :) Sonu okuduğum hiçbir sona benzemiyor ve kafa karışıklıklarıya insanı şöyle bir oturup "Ee n'oldu şimdi?" dedirtiyor.. "Değişik" , doğru kelime olabilir..

Hayat ile çocukluk ve gençlik yıllarına tanık olduğumuz Ayşe Kulin, bu kez çocuklarıyla ilişkileri, iki evliliği ve getirdiği olumlu olmusuz sonuçları, hem sosyal hem de ekonomik olarak var olma çabasını okuyucuyla paylaşmış.. Kendi anıları ekseninde dönemin Türkiye koşullarını, çalkantılarını da oturmuş bir kişilik ve bakış açısıyla ortaya koyuyor. Serinin son kitabı, ve zevkle okunacak bir kitap..

Veda ve Umut'un ardından, Ayşe Kulin aileye hoşgelir :) Anı ve otobiyografik kitaplardan roman kadar zevk almamama rağmen, "Hayat", oldukça akıcı ve sade üslubuyla yazarın bizi özel yaşamı hakkında detaylara girereken, dönemin siyasi ve sosyal durumunu da içtenlikle ortaya koydugu bir eser olmuş..Tavsiye ederim..