"Karşımızda oturan bir adama yetenekleri konusunda yalan söylemek yalanların in affedilmezidir bence, çünkü bu ona devam et demektir, devam etmek de gerçek bir yeteneği olmayan bir adam için seçilecek in kötü yoldur, yaşamını boşa harcamaktır kısacası" Aslında hepimize olmayan yeteneklerimiz hakkında yalan söylendi.Dünyanı en kötü şiirini yazdık kimse kötü demedi.Çünkü ne olmamız gerektiğini nasıl davranmamız gerketiğini onlar öğretti bize.Daha bu oyuna başlarken yenildik. Bukowski kadınları inceledi onları yazdı ve şu çıkarımda bulundu "Yaşam az sayıdaki kadına hoş bir zarafet vermiş, kalanını da görmezlikten gelmişti sanki."

Hepimiz kendimizi bulduk bu kitapta.Anlatılan bizlerdik ve aslında hayallerimizin nasıl yıkıldığını daha oyuna başlar başlamaz nasıl kaybettiğimizi anlatıyor Emrah Serbes. "Beni görünce yanmıyordu baba" .. görmezden geliyordu, yanmıyordu, kaç sefer yok saydı beni. beni görünce de yanmıyordu bazen, böyle el sallayacaksın havaya doğru, o zaman yanıyor."