Marksizm hakkında az da olsa bilgisi olan ve araştırma eserlerinden keyif alan okuyucular için mükemmel bir kitap.Üstelik içinde barındırdığı ilginç bilgilerde cabası şiddetle tavsiye ediyorum
Dosteyevski nin gogoldan esinlendiği bariz bir şekilde belli.Zaten bu kadar güzel bir yazardan etkilenmemek mümkün değil doğrusu. içerisinde hem biraz mizah hemde çeşitli mesajlara barındıran bu jitabın bir solukta okunacağına inanıyorum.
Çok katlı değişik düzlemlerde okunabilecek bir roman.Mükemmel bir kurgu ve yazarın bilgi birikiminin ne kadar fazla olduğu açıkca belli.Kesinlikle okunmalı şahsen ben okurken çok keyif aldım Ancak çevirmenin kitabı gerektiği kadar iyi çviremediği kaanatindeyim ilk fırsatta orjinal dilindede okumayı düşünüyorum
Rönensansdaki hümanizm açık bir şekilde belli.olum ve sonrasinda neler ile karsilasabilecegimize bir ornek ve o bu ornegi oyle edebi bir uslupla anlatmiski bence sadece bir eser olmaktan daha cok sey ifade ediyor.
Aç gözlülüğün yarattığı bu sistemde istemesende köle oluyosun. Kafka diyorki bazı değerlerimizi kaybetmememiz lazım. Doğanın kanunu sende yaşlanacaksın seni bir böcek olarak görecekler fark ettirmeyecekler ama ölümün mutluluk getirecek ve timsah gözyaşlarını… İşte böyle bir davranışın yanlış olduğunu savunuyor. Her şey bir at yarışı olmamalı, bu kadar olmamalı, ama gençleri görüyoruz birer moron olma yolunda gözerinde morluklarla 7/24 bankamatikler gibiler… Unutulan şeyse insan oldukları, geleceğin bankamatikleri değil ! Üstelik sadece insanda değiller, gençler, yaşamlarının en güzel en körpe vakitleri… Onlar insan olduklarını unutuyorlar birbirlerini ezmenin mübah olduğu birinin bir diğerinin ayağını kaydırma çabasının normal göründüğü ekosistemlerinde birer canlı! olarak yaşıyorlar. Çalışmayıp haytalık yapanlarsa böcek sıfatını alıyor. Çalışmakta lazım ama köle olmamak lazım kafka işte bunu diyor. İnsan birazda yaşamına zaman ayırabilmeli… olduğun gibi görün yada göründüğün gibi ol… kısaca: Yabancılaşma(olumsuz)…
Montaigne'i okumaya başladığımda ilk farkına vardığım özellik yazarın Yunan ve Roma çağı yazarları ile özel ilişkisi. Montaigne bireysel alanı toplumsal alanın üzerinde tutmuş. Olaylara seyirci olmayı, evin duvarları arasında mutluluğu bulmayı önermiş Montaigne yalnızca kendisi hakkında söz etmek istediğini söylerken daha genel anlamda insanı -anlamaya davet etmekmiş eserinde