Normal tarih kitaplarında alışmadığımız kadar belge bulunduran, buna rağmen objektif diyemeyeceğimiz güzel bir kitap. Evet objektif diyemeyiz çünkü yazar mazlumun tarafını tutmuş.Yazarın,mazlumu maznun olarak görenlere karşı söylemlerindeki tepki sezilebilir ve bence hak verilebilir düzeyde. Hafızam beni yanıltmıyorsa, Ecevit ve Hıncal Uluç isimlerini hatırlıyorum belgelerin birinde, şayet okuyacaklar varsa, bu isimler akıllarının bir köşesinde bulunsun. Ben şaşırdığımı hatırlıyorum çünkü.

Hadislerin hangi kitaptan alındığı hakkında bilgilerin olmaması kitabın bence en kötü yanı. Ama konulara göre ayrılıp, yatmadan önce birkaç sayfa okuyarak bitirilecek bir kitap. özellikle ilim ile alakalı hadisler, aklımdan çıkmıyor. her biri serlevha yapılası değerde.

Başucu kitabı. Çile varsa, herkes için var ";)"

Tekrar okunduğunda kendini daha da açan bir kitap. Yeni Notlarımdan birkaçı: Murdar bir halden, muhteşem bir maziye kanatlanmak gericilikse, her namuslu insan gericidir. İdeolojiler, siyaset dünyasının haritaları, haritasız denize açılınır mı? Ama harita tehlikeli bir yolculukta tek kılavuz olamaz. Pusulaya da ihtiyaç var, pusula; şuur. Tarih şuuru, kişilik şuuru. Bir aydın yabancı dil bilmese de olur,çok kitap okumasına da ihtiyaç yok, yeter ki anadilini gerçekten bilsin.

Hikayede yer yer eski Türk filmlerinden sahneleri anlatan ifadeler olsa da, okuyanın her sayfasını heyecanla okuduğu bir kitap. Kesinlikle tavsiye ederim. Bana inmem gereken, durağı kaçırtan, geri dönmek için fazladan vesaitle evime gitmemi sağlayan kitap.

Okuduğum kadarıyla, bana Muhteşem Yüzyıl dizisinin farklı senaryoyla çekilmiş hali gibi gelen vasat altı kitap. Mimar Sinan gibi bir Müslümanı yanlış ve tarihsellikten uzak şekilde anlatılmış. Özellikle karısı Mihri ve Mihrimah sultan hakkında, söylemleri okuyanı rahatsız ediyor.

Alanım olmasa da, çok derinlere inemesem de, okurken Cemil Meriç'i dinliyormuş gibi gelen bir kitap.