Kitapta bir takım insanlarla Platon, Sokratesin ağzından, doğruluk nedir tartışırlarken Thasymakhos’a göre doğru ortalığı karıştırır, Platonun aklına bütünden bireye gelmek gelir ve ideal devleti oluşmaya başlar. Yalnız bence bu işte bir tuhaflık var. Platonun ideal devleti olabilir ancak benim ideal devletim kesinlikle değil. Bir yerde Spartayı örnek aldığı yazılıydı sanırım. Spartalılar daha çocuk iken annelerinden alınıp acımasız bir savaş makinesine dönüştürülür ve büyük başarılar kazanırlardı. Ancak bunlar devleti yaşatmaktan başka bir şeyi düşünmezlerdi. Mesela sakat doğan bir bebek kurban edilirdi. İşte bu yüzden bence Platon tümden varım metodunu kullanmalıydı. İnsanlar her şeyden önce bir birey olarak varlar devletlerin işine yaramak için değil. Onlar devlet için değil devlet onlar için olmalı. Platon: "Çocuklarda bile görülebilir; daha doğar doğmaz öfkeyle dolup taşarlar; ama hiç olmazsa benim düşünceme göre, bazılarının akıldan hiçbir zaman nasipleri olmaz, halk kitlesinin de pek geç olur." derken de felsefecilerin en büyük sorununu açık açık görmüş oluyoruz: "kibir". Çağını aşmış milyonları etkilemiş bu kitapta bu gibi ilgi çekici noktalar da olacak elbet. Gerçi Marx ve Hitler'i de etkilemişti ama o sayılmaz herhalde.

Toplumun istediği vs vs bırakırsak bence aile kavramını bu derece önemsizleştirmesi üzerinde üzerinde durulması gereken bir nokta. Örneğin kardeşi Grete'nin geçirdiği "dönüşüm" oldukça ilgi çekici. Aile sadece çıkar ilişkisi üzerine mi kuruludur? Eğer öyleyse Gregor'un da o denli saf düşünmesi mümkün müdür? Franz Kafka neden bu kadar umutsuz? Zavallı insanların ters yöne bir dönüşüm geçirmeleri mümkün değil midir? gibi sorularla boğuşmamı sağlayan bu sersemletici kitap için sanırım 10 puan az bile.

"Benim bir çiçeğim var," dedi işadamına. "Her gün suyunu veriyorum. Her hafta temizlediğim üç volkanım var. Sönmüş olan volkanımı da temizliyorum ben, ne olur ne olmaz diye. Onların sahibi olmam çiçeğimin de, volkanlarımın da biraz işine geliyor. Ama siz yıldızların hiçbir işine yaramıyorsunuz ki..." "Gülünü senin için önemli kılan, onun için harcamış olduğun zamandır. İnsan evcilleştirilmeyi kabul etti mi, biraz gözyaşını da göze almalı... Muazzam bir bakış açısı... "Büyükler"e tavsiye edilir.