Robinson'ın Le Guin'e saygı duruşu olarak yazdığı çevreci bir kitap bu diye düşündüm. Ansiklopedik, teknik , astronomik, coğrafi detaylarla dolu olması hem güzel olmuş hem de yer yer okumayı sıkıcılaştırmış. 200 lü sayfalara kadar gayet güzel giderken sonrasında kurgu dağıldı benim için ve kitap sürükleyiciliğini kaybetti.

İlk kitapta okuyucuda uyandırdığı derin merak duygusunu tatmin etmekten ve olayların devamıyla ilgili vaat ettiklerinden çok uzak ve zayıf bir kurguyla karşılaştım Karanlık Orman'da. Asimov'un Vakıf serisini anımsatan detaylar var ama bu hoşluk kitabın gereğinden uzun tutulması nedeniyle arada kaynıyor. Öte yandan çevirinin özensizliği , sayılamayacak kadar çok imla hatasıyla bir araya gelince okuma keyfini bozmayı geçip okuma işkencesine, okuyucuya hakarete dönüşüyor bazı sayfalarda. 49 Tl etiket fiyatı konulmuş bir kitapta böylesine kötü bir iş çıkarılması inanılır gibi değil.

İlk kitapta yaratılan yoğun merak duygusunu tatmin etmekten uzak bir devam kitabı.

Ayn Rand Atlas Silkindi romanında, objektivizm felsefesi argümanlarını , çok benzer bir kurgu şablonu içinde çok daha iyi bir şekilde işlemişti. Bu roman acemi Atlas Silkindi versiyonu gibi. Egoizmi, tecavüzü içerecek şekilde uçlara taşıması barbarca. Romanda savunduğu taraftaki karakterleri adeta tanrısallaştırırken, karşı taraftakileri şeytanlaştırması, hatta bazı karakterleri fiziksel görünüşleriyle alay edeceği çirkin kişiler olarak sunması mide bulandırıcı.

Siberpunk bilimkurgu adına başarılı bir örnek.