Açıkçası epey bir zamandır kütüphanemde duruyordu bu kitap ama bir türlü başlayamamıştım. Bugüne kısmetmiş =D Kitabın konusu hakkında bir yorumda bulunmayacağım çünkü nasıl yapabileceğimi bilmiyorum. Fakat üslubundan bahsedebilirim. İlk defa böyle bir anlatım gördüm. Cidden. Olayları kız anlatıyor fakat kitap kızın ağzından gibi değil. Yani kızın ağzından ama kız kendi üstünden değil de çocuğun üstünden anlatıyor hikayeyi. Yani mesela "Kafamı kaldırdığımda onu gördüm" değil de "Kafamı kaldırdığımda seni gördüm" gibi bir anlatımı var. Çocuğa anlatır gibi anlatıyor diyebiliriz sanırım. Kitabı okurken "dilime" şükrettiğim peltek mi konuşuyorum diye bazı kelimeleri elli kere söylediğim -ve birkaç kere de dilim yerinde mi diye çıkarıp baktığım- doğrudur evet. Klasik tarzda ve temada kitaplardan bıktıysanız bu kitaba bir göz atın derim Judith'in sessiz hayatı mutlaka üzerinizde bir iz bırzkzcaktır... İyi okumalar =)