Bence kitabı okurken değil de okuduktan sonra daha çok anlıyor insan. Hayatın ve çevrenin onun üzerindeki etkisini. Kitabın ortalarına kadar karım bırakmak bi kaç kere geçti aklımdan ama inatla devam ettim. Şimdi de diyorum ki iyi ki bitirmişim. Bi kaç kere daha okunmayı hak ediyor.

Cerrah'daki heyecan aynı şekilde devam ediyor. Bütün programlarınızı iptal edip tamamen kitaba yoğunlaşacağınızdan eminim. .Kendinizi olayların içinde hatta çoğu zaman Rizollinin gergin ruh halinin içinde buluyorsunuz.

Kurgu ile tarih o kadar güzel harmanlanmış ki tarih okumayı sevmeyen biri bile sıkılmadan okuyabilir. Taht geçişlerinin sancılı süreçleri ve entrikaları çok güzel anlatılmış. Sadece tarih meraklılarına değil ben tarih sevmeyenlere de tavsiye ediyorum

Tanımı ve müzik albümü çok iyi olmasından dolayı sanırım çok yüksek bi beklenti ile başladım. Ne tam aşk romanı ve polisiye nede tarih romanı diyebiliyoruz. Hepsinden azar azar bir harman olmuş. Son olarak okumak isteyenler varsa kesinlikle müzik albümü vs aldanıp beklentiyi yüksek tutmadan okumaya başlasınlar.

Tarihin gerçek yüzünü tüm gerçekliğiyle ve cesaretiyle ustaya kaleme almış. Gerçek tarihi merak edenler için mutlaka tavsiye ediyorum.

Nedense bana Sabahattin Ali'nin diğer kitapları kadar akıcı gelmedi. Fakat okurken insan sık sık kendi kendinizle bi takım hesaplaşmalar içinde oluyorsunuz.

Samimiyetle söyleyebilirim ki gerçeketen son sayfaya kadar okuyucuyu sürekli olan şaşırtmayı çok iyi başarmış. Okurken yürüttüğünüz tahminler bi kaç sayfa sonra hiç beklenmedik bi şekilde karşınıza çıkıyor. Şunu da belirtmek isterim ki sık sık yazım yanlışları ile karşılaştım. Doğan kitap bu konuda pek önemsemiyor işini sanırım.