Olimpos Yayınları yine güzel bir kitapla yollarımızı kesiştiriyor. Hayaller üreten, okuduğumuz masalları gerçekleştirmek için çalışan bir şirkette çalışmak ister miydiniz?? ( Ben kesinlikle isterdim.) Yazar bizi işte öyle bir ortamda ağırlıyor. Rowan Kane ile Zahra yaratıcılık da ortak çalışmaya başlıyor. Ve işler ondan sonra farklı boyutta ilerlemeye başlıyor.

Bilinmezliğin ortasında belli kurallar çevresinde yaşayan halk gibi Era da kurallara sadık kalıyor. Ta ki bir gece hedefini şaşıran bir ok kardeşini hayattan koparana kadar.. Artık Era daha karışık, daha acımasız, daha isyankar ve daha kimsesiz.. Yazarın sadece Mavi Gece kitabını okumuştum; ama fantastik türde yazdığı bu kitabı çok beğendim. Özellikle de o final sahnesinden sonra devamının çıkmasını sabırsızlıkla bekliyorum. ----- “Eğer tüm dünya ayaklarımızı bastığımız bu topraktan ibaretse, kuşlar her gün nereye uçuyorlar?” Nefesini tuttu. “Baksana, Era. Uzaklara gidiyorlar. Kayboluyorlar.” Kalp ritmim aniden hızlanırken şaşkınca ona baktım. “Zey.. Sen..” “Kuşlar, Era!” dedi bir kez daha. “Kuşları hatırla.” ***** “Kardeşin sana birini değil, binlercesini bıraktı. Gökyüzünü dinle. Bırak, onlar kazanacaklarını sansınlar. Ama anılarını senden alamazlar. Çünkü düştüğün her seferde bunu hatırlayacaksın.”